Belki hiçbir şey aramıyordum. Ola ki yalnızca zamanı öldürmek istiyordum.
Zamanı öldürmek mi ? Bunu hiçbir zaman söyleme. Kimse öldüremez zamanı. Ancak zaman bizi öldürür. (Bir gün.)
ben de ardımda gölgem olmadan dolaşmıştım bütün gün. ya da, bu kentte doğmuş büyümüş, ışığını, rüzgârlarını, kokusunu, gecesini, gündüzünü bilen ama artık hiçbir şey bilmez olan gölgemin kendisi olarak.
tarihin karanlıklarında, arkeolojinin toprak tabakaları arasında
yitiriyordum yolumu.
sonunda, elimde kalan
gene bir sözcük
bir çizgi
bir renk
bir suret
oluyordu
boş sayfanın üzerinde seçebildiğim.
böylece, geçmişten bugüne
olan yolculuğumun bu durakta (şimdilik)
sona erdiğini düşünüyordum.
bu çok kolay oluyordu:
bir soruyu yanıtlamıyordum.
hepsi bu.