İnsanlar yaşadıkları bütün olumsuzluklarda, yapmış olduğu bütün hatalarda ve işlemiş oldukları bütün kusurlu işlerde hep bir günah keçisi bulma eğilimindedirler. Bunlar da genellikle başka insanlar olur. Ancak onlarıda bulamadıklarında ise en sonunda üzerine yıkabilecekleri, her zaman başvurabilecekleri, hazırda bekleyen bir “şeytan” vardır.
Eserde de her şeyi bir kadının üzerine yıkmakla çalışılmakla kalmıyor, ayrıca kadını şeytanlaştırma yolu izlenerek sadece o döneme ait olmayan bütün çağlarıda ilgilendiren bu sıkıntılı durumu yazar ustaca kaleme alarak biz okuyuculara aktarıyor.
Kitabın özellikle iki sonla bitme özelliği çok hoşuma gittiğini söyleyebilirim. Yazar acaba burada iki farklı sonu gösterek biz okuyuculardan bunlardan istediğimiz seçmemizi sağlamak mı istemiş, yoksa bizi biraz daha düşündürerek daha farklı bir sonuda sen bulabilirsin demeye mi çalışmış? Biraz düşününce farklı bir sonda naçizane benimde aklıma geldi açıkcası.
