Türk edebiyatında denemeleriyle kendine özgü bir yer edinen Melih Cevdet Anday’ın yaklaşık 60 yıl boyunca şiir üzerine yazdığı, kitaplarında ve dergilerde yayınlanan yazıları ilk kez bu seçkide tematik olarak bir araya getiriliyor. Osmanlı şiiri ve klasik sorunu, modern şiirin ayırıcı niteliği, öz-biçim ve anlam tartışması, şiirin dili ve yapısı, imge ve söz sanatları ya da şiir çevirisi gibi pek çok konu hakkında “tipik” yaklaşımları yetkin biçimde analiz ederek yeni ve farklı sorular soran Anday, bu yazılarıyla bizi hâlâ çözemediğimiz meseleler hakkında düşünmeye ve tartışmaya davet ediyor.
“Bizim edebiyatımızın ve şiirimizin, nedenlerini kendi içinde oluşturan tarihsel bir gelişimi olmamıştır. Bu yüzden de her yeni ozan, her yeni edebiyatçı, kendisinin ilk ve başlangıç olduğunu söylemekten başka tutacak bir yol bulamamıştır. Edebiyatımız ve şiirimiz, bu yüzden, birbirlerinden hiç etkilenmemiş yüzlerce dahiyle doludur. Diyeceğim, Türk şiiri, eskisi olmayan bir yeni ve yenilenemeyen eski bir şiirdir. Her an yeni, demek ki, her an eskidir.”
“Yahya Kemal’in en tutarsız yanı, zaman zaman kendisini Yahya Kemal sanmasıdır.”
