Ve olay akışına baktığınızda kurgu gerçeküstü olmasına rağmen, duyguların aktarımı çok çok iyiydi... Mesela şu cümle bile çok şey anlatmıyor mu?
"Onlar bizi kendilerine benzetiyor. Biz de onları kendimize benzetiyoruz."
Dış görünüşüne göre kurulan arkadaşlıklar, sevgili olma durumları..... Bizim gibi görünmeyenle dalga geçme durumu... Çok şey yazılabilir... Ve konuşulabilir bu konuda....
İşte bu kısacık Novella'da bunları okudum....
Ve ne yazık ki Bazı sınırları isteseniz de aşamıyorsunuz.....
Eğer yaşam bir hapishaneyse, bir insanın, hayatındaki duvarların tam olarak nerede durduğunu, özgürlüğünün sınırlarının nerede yattığını fark ettiği bir an gelir; tabii kapılar ve kaçış yolları olduğu sürece.
İnsanlar trollere hiçbir zaman inanmadı.Ama inanmasalar da , bulduklarında onları akıl hastanelerine kapattılar , insan dilini öğrenmeye zorladılar.Böyle bir şeyin var olduğunu bile unutmaya çalıştılar.
Ta ki biz gelip çocuklarınızı alana kadar.