...Onlar bizi kendilerine benzetiyor. Biz de onları kendimize benzetiyoruz.
...Saatlerdir yer işaretlerini umursamadan rastgele yürüyordu, sadece kendi iç pusulasına güveniyordu...
...Gördüğü değil, hissettiği bir şeydi bu...
Virginia’nın ilişkilerini kısa kesmesinin bir sebebi vardı. Bir kere hayatına girdiler mi canını yakacak daha fazla güce sahip oluyorlardı. Başkalarına güveneceğine kendi kendini teselli et. Çektiğin ızdırap sana ait olduğu müddetçe yaşamaya devam edebilirsin.
Umut olmadığı sürece.
~~~Kendini ele vermek üzere olan insanlar, kaçabilmek için çaresiz yollara başvurabilirdi~~~
Yine ucube bı karakter (sevdiğim kitap
Gitar da olduğu gibi*), masalsı bi üslupla yine varoluşsal sorunlar, ve bunları anlatan birbiriyle bağlantılı üzücü olay örgüleri, etkileyici durumlar ve filme uyarlanan kitap, filmini izlemeyi çok istedim bulup izleyeceğim***
~~~Eğer yaşam bir hapishaneyse, bir insanın, hayatındaki duvarların tam olarak nerede durduğunu, özgürlüğünün sınırlarının nerede yattığını fark ettiği bir an gelir~~~
Bu anlar acımasızca karşına çıkar bazı durumlarda zira hep seninledir yıllar geçse de o durum fiziksel bı sorunsa, ilk bakıştaki tiksinti duyan bakışlarla, bunlar ayna görevidir aynı zamanda çoğu zaman. Ağaçla kurduğu kendi bağlantısı ve üzücü durumlarla, hayattaki acımasız yenik başlama halleri içinde olunca bazen sonrasında da hep hüzün devam eder çoğu zaman ne yazık ki, karşılaştığı insanlar da hayat içinde çoğu kez saçmalamış olsa da...
~~~...ben sadece… kullanılmanı istemiyorum." …
"Kullanılmıyorum. Biriyle birlikte yaşamak istiyorum ve… yapabileceğim başka şey yok."~~~
Her şeyi bırakıp Tanrı'ya teslim olmuşsa da, gerçek hayatta açıklama yoktur, hisler vardır, duygu vardır. Şimdiye kadar yaşadığı bu güvenli hayatını "yalan" yaşamaya devam edebilirdi, etmeliydi, kabullenmeliydi, başka çaremiz olmazken bazı durumlarda. Sadece kendi iç pusulasına güvenmeliydi zira gördüğü değil, hissettiği bir şeydi bu. Tüm bildiği buydu. Yapabileceği başka hiçbir şey de yoktu zira. Severek, üzülerek okudum. Kısa ve etkileyici bir kitaptı...
Vampir, kurt adam vs. tarzında yazılmış kitapları okumayı hiç sevmiyorum. Kitabın fantastik olduğunu anlayınca listemden çıkarmıştım. Bir arkadaşımın "oku mutlaka seversin" tavsiyesi üzerine ve aynı arkadaşın kitabı hediye etmesi üzerine okumaya karar verdim. "Az okuyayım sevmezsem bırakırım" düşüncesi ile de kitaba
Ve olay akışına baktığınızda kurgu gerçeküstü olmasına rağmen, duyguların aktarımı çok çok iyiydi... Mesela şu cümle bile çok şey anlatmıyor mu?
"Onlar bizi kendilerine benzetiyor. Biz de onları kendimize benzetiyoruz."
Dış görünüşüne göre kurulan arkadaşlıklar, sevgili olma durumları..... Bizim gibi görünmeyenle dalga geçme durumu... Çok şey yazılabilir... Ve konuşulabilir bu konuda....
İşte bu kısacık Novella'da bunları okudum....
Ve ne yazık ki Bazı sınırları isteseniz de aşamıyorsunuz.....