Sonuncu Şahidlər
Svetlana AleksiyeviçSonuncu Şahidlər Gönderileri
Sonuncu Şahidlər kitaplarını, Sonuncu Şahidlər sözleri ve alıntılarını, Sonuncu Şahidlər yazarlarını, Sonuncu Şahidlər yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Qarşımda bir sual dayanır.Hansı daha yaxşıdır:
Xatırlamaq ya unutmaq?
Bəlkə ən yaxşısı susmaqdır?
Sayfa 99Kitabı okudu
Ele yaddaşımda da bu cür ilişib qaldı: müharibə ataları birdəfəlik aparır...
Sayfa 12Kitabı okudu
İlk ölülər...
Əvvəlcə at leşi gördüm... Sonra da qadın meyidi... Heyrətə gəldim. Axı mən elə bilirdim ki, müharibədə təkcə kişiləri öldürürlər
Sayfa 14Kitabı okudu
Uşaqlıq o vaxt başa çatır ki:
• Şaxta babaya inanmağı tərgidirsən;
• Gölməçələrdən yan ötməyə başlayırsan;
• Televizorun pultunu telefon əvəzi götürüb; anana zəng etməyə çalışmırsan;
• Gecələr tualete gedəndə kiminsə səni; yeyəcəyindən qorxmursan;
• Əlinin aya çatacağına artıq inanmırsan;
• Sinif yoldaşının hörüyünü dartırsan o isə gülür;
"quldurlarinizi basdırın" Həmin yerə getdik, onlar çalada üzürdülər, ora qəbirdən çox quyuya oxşayır. Öz bellərimizi götürmüşdük, üstlərinə torpaq töküb ağlayırıq. Onlar isə deyirlər.l: "Kim ağlasa, güllələcəyik. Gülümsəyin". Onlar bizi gülümsəməyə məcbur edirdilər... Aşağı əyilən kimi gəlib üzümə baxırlar ki, gülümsüyürəm, yoxsa ağlayıram. Dayanıb baxırlar... Hamısı gəncdir qəşəngdir... Gülümsünürlər... Mən ölülərdən deyil bu dirilərdən qoxdum...
Müharibə tez bitmədi... Deyirlər, dörd il. Dörd il güllə atıblar... Bəs yadımızdan çıxması üçün nə qədər müddət keçib?
Sayfa 272Kitabı okudu
Dostoyevski deyirdi:
"Dünyamız, xoşbətliyimiz birdə əbədi harmoniyamızın möhkəm özülü naminə, günahsız körpənin bircə damla göz yaşına belə haqq qazandırmaq olarmı?" : Sualına özüdə cavab verirdi : "Heç bir tərəqqi, heç bir inqilab, heç bir müharibə bu göz yaşına dəyməz. Bu bircə damla tərəzinin gözündə həmişə ağır gələcək. Cəmi bircə damla..."
Kendimi mutluluğa kaptıramıyorum. Korkuyorum mutluluktan. Mutluluk her an sona erecekmiş gibi geliyor bana. İçimde hep o “her an sona erebilir “ hissi vardır.
Sayfa 57 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Korkuyordum… Duyduğum sevince inanmaktan korkuyordum…
Sayfa 57 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Savaş benim tarih kitabım.Yalnızlığım… Çocukluğum farkına varamadan geçti gitti, hayatımdan yitti. Çocukluğu olmayan biriyim ben, çocukluk yıllarım yerine savaş var hayatımda.
Sayfa 35 - Epsilon YayıneviKitabı okudu
Uzun süre büyümedim ben... Yetimhanede hepimiz geç büyümüştük. Sanırım hüzünden. Büyümedik, çünkü şefkatli sözlere nadiren tanık olduk. Annelerimizin yokluğunda bir türlü büyüyemedik biz...
Sayfa 222Kitabı okudu
Önce ölmüş bir at gördüm... Sonra ölmüş bir kadın... Şaşırmıştım buna. Savaşta sadece erkeklerin öldüğünü sanıyordum.
İnsanın insanı öldürdüğünü görmemiş insanlar, bambaşka bir dünyanın insanlarıdır...
Sayfa 273Kitabı okudu