Yazar, ki yıllar önce okuduğum bir röportajında kendisini şair olarak tanımlamayı tercih ettiğini söylemişti, oldukça lezzeti bir öykü anlatıyor okura. Kitabı da bu röportaj üzerine alıp okumuştum ve incelemesini damakta bıraktığı tatla, yıllar sonra yazabiliyorum.
Tarih temalı bir öykü bu. Seyyah İbni battuta'nın edebi bir hikayesi. İnsanı bu kadar içine çeken başka bir kitap zor bulunur. O dönemki ruh halim mi, yoksa başka bir şeyler mi etkili oldu bilemem ama keyifle okuyup bitmesini istemediğim bir kitaptı.
Yazarın şairlikten gelen kelime kullanma becerisi çok bariz öne çıkıyor kitapta. Harika bir dili ve anlatımı var ali ayçil'in. O kadar duru, o kadar temiz. Hani Türkçe paragraf sorusu çözerken anlık bi okuma hevesi gelir ya insana (size de olur mu bilmem), işte o hevesi bu kitapla zirveye çıkarabilirsiniz. Gerek karakter yaratmadaki başarısı, gerekse anlatımda yakaladığı ahenk damakta ve dimağda güzel bir tat bırakıyor.
Yıllar sonra tekrar okumak istedim ama aynı tadı alamam diye korkmadım da değil. Kötü kitaplarla kirlenip zehirlendik ne de olsa. yine de bana kulak asmayın, okumadıysanız okuyun. Umarım bana katılırsınız...
