Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.35
Tanrılar Susamışlardı
Anatole FranceEn Beğenilen Tanrılar Susamışlardı Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Tanrılar Susamışlardı sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Tanrılar Susamışlardı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.810 üzerinden
Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Anatole France’ın Fransız Devrimi sonrası Kızıl Terör olarak bilinen dönemi anlattığı romanı Tanrılar Susamışlardı. Kendi çocuklarını yiyen devrimin; eşitlik, kardeşlik, özgürlük düşünceleriyle başlayan ihtilalin nasıl bir giyotin devrimine dönüştüğünün hikayesi anlatılıyor kitapta. Aslında bir ressam olan Gamelin’in İhtilal Mahkemesi’nde jüri oluşuyla bu değişimi hem kişisel hem toplumsal boyutta okuyoruz kitapta. Şu an kitabın basımı maalesef sadece Ötüken’de var. Ben çevirisi ve kapak tasarımı nedeniyle Oda Yayınları’nı tercih ettim. Klasiklerde tarihi arka plan çok keyif aldığım bir okuma serüveni oluyor genelde benim için, nitekim bu kitap da öyle oldu. Fransız Devrimi ile ilgili biraz bilgi edinirseniz daha çok keyif alacağınızı düşündüğüm bu eseri tavsiye ederim.
Kitabı okurken kendimi Fransız ihtilali sonrasındaki korkunç atmosferin içinde buldum. Cezaevlerinin tıklım tıklım dolduğu, her gün onlarca kişinin idama mahkum edildiği korkunç bir atmosfer. Uyduruk bir ihbarla ya da ağzınızdan çıkan yanlış bir söz ile hain olabilirsiniz ve uyduruk bir yargılama ile giyotine gönderilebilirsiniz. İhtilal o kadar açtır ve kana susamıştir ki, eninde sonunda kendi çoçuklarını da yemek zorundadır. Bu kaos ve karmaşa içinde elbette dünün kahramanları bugünün hainleridir. Dünün azametli büyükleri, bugünün mahkumlarıdır. Dün alkışlayanlar bugün yuhalayanlardır.
Aslında bir ressam olan Evariste Gamelin'in ihtilal mahkemesine Jüri üyesi seçilmesiyle birlikte gelişen süreçte, Gamelin'in akıl ve vicdan yerine hislerin ve mutaassıp fikirlerin devreye girdiği acımasız kararlara oy verişine tanıklık ederken, aslında o devrin bozuk atmosferini de yakından teneffüs ediyorsunuz. Akıcı bir kitap olduğunu söyleyemem. Ağır ilerliyor ama okumanızı tavsiye ederim...
Giyotin sürekli işler ve devrim kendi çocuklarını da yemeye başlar
Anatole France, insan doğasını betimlemede usta tragedya yazarı Euripidie’nin “Oreste” adlı yapıtına atıfta bulunurken, sanatçı Gamelin’in Cumhuriyete adanmışlığını, ancak aşırı şiddete giden yolda kendisini nasıl yokoluşa sürüklediğini dile getiriyor.
İhtilalden sonra Fransa 'da halkın en büyük kaygısı adaletin sağlanmasıdır.Rejim değişikliği bunu mümkün kılacak mı? Fransız Senatosu'nca Cumhuriyet'in devamlılığı için İhtilal Mahkemeleri kurulurken kahramanımız Evariste Gamelin gibi yurtseverler arasından yargıçlar atanıyor.
Yazar burdan hareketle ihtilal sonrası Fransa'yı betimliyor.Eski aristokratlar,halk kuşku içinde , yurttaşlar ihtilal mahkemelerince körü körüne verilen cezalar yüzünden huzursuz ve gerçek bir adalete ihtiyaç duyuyorlar.Bu durumda ihtilalin getirdiği eşitlik ilkesine inançları sarsılmış durumda.
Maurice Brotteaux adlı hümanist ve eski bir aristokratın, halka salınan bu korkuların, bir gün yurtsever Cumhuriyetçilerin de “başına yıldırımlar yağdırmasına engel olunamayacağı” öngörüsü haklı çıkıyor kitabın sonunda.
Evariste Gamelin 'in ki sanatçı bir kişiydi, kendisine verilen devrim mahkemesi yargıcı konumu "monarşi ve aristikrasiye son vermek adına"insan kanına susayan bir puta dönüştüğünün resmi oluyor.
Bir de bu arada kitabın gayet akıcı bir dili var. Sadece açıklamalara göz atarken yavaşlıyorsunuz. Hem tarihe tanıklık ediyoruz hem tutkulu bir aşka, hem de ihanete. Tarihi olarak olmasa da aşk konusunda kitabın sonunda oldukça şaşırdım.
Fransız Devrimi 1789-1799 yılları arasında gerçekleşen, Fransa'daki mutlak monarşinin devrilip yerine cumhuriyetin kurulması ve Katolik Kilisesi'nin ciddi reformlara gitmeye zorlanmasını sağlamıştır. Yakınçağ'ı başlatmasıyla da Avrupa ve Dünya tarihinde büyük bir dönüm noktası olmuştur. #vikipedi
.
Devrime değinmeden bu kitaba geçilmezdi. #myidea
.
Bir kitapçının oğlu Anatole France, bütün çocukluk ve gençlik dönemini kitaplar arasında geçirdiğinden ve felsefeye olan düşkünlüğünden olsa gerek, kıymetli kitaplar bırakmış biz okurlara.
#tanrılarsusamışlardı
Evet, tanrılar kana susamışlardı.
Fransız Devriminin kendi öz evlatlarının kanlarıyla sulanarak gerçekleşmesini; adalet, eşitlik, özgürlük adına verilen mücadelede birbirlerini tüketişlerini anlatan France, devrimin muhasebesini tutarken oldukça farklı bir bakış açısıyla yaklaşmış olaylara.
.
Halkın bir anda galeyana gelerek beyazın nasıl siyaha evrildiğini tekrar okudum bu metinle.
.
Şimdi sıra bende
.
Baskıdan olsa gerek, böylesi özel bir kitabı okurken epey zorlandım desem yeridir hani.
Neden mi?
Buyrunuz…
Kendimi bir an “Özel Çamlıca Lisesi 6 Edbiyat A Şubesi”nde hissettim.
“Hababam!” nidaları eşliğinde
“Mef’ûlü fâilâtü mefâilü fâilün.”
244 syf.
8/10 puan verdi
Fransız İhtilâlini anlatan, dönemi, insanları ve devrimin getirdiği yıkımı edebî dille aktaran bir kitap... Fransız İhtilâli her zaman ilgimi çekmiştir, ihtilâl deyim yerindeyse bir istibdattan kurtarmış ve yerine en az onun kadar daha berbat bir istibdat getirmiştir. Bu devre bildiğiniz üzere 'Terör Devri' olarak anılır. Cumhûriyeti kurduğunu ve kurtardığını iddia eden terör yönetiminde bir jüri üyesi olarak görev alan "Vatandaş Gamelin" eserin baş kahramanıdır. Gamelin devrimci(?) ideolojinin sarhoşluğunda kaybolmuş ve sözde 'âdil' ihtilâl mahkemelerinde cumhûriyet için, adâletin sağlanması için binlerce insanı giyotine gözünü kırpmadan göndermiştir. Fakat burda dikkat çeken bir şey var; Gamelin yetenekli bir ressamdır, estetiği sever aslına bakılırsa da ince ruhlu bir sanatçıdır fakat devrim yanlısıdır ve milletinin hak ettiği yere ancak ve ancak bu devrimle ulaşacağını düşünmektedir, bu sanatkâr ruh mahkemenin jüri üyesi olduktan sonra aslî sanatkâr kimliğini unutmuş ve katı devrimciliğin içerisinde resmen bir canavara dönüşmüştür. Öyle ki Fransa'da insanlardan herhangi birinin "jakobenler" (terör yönetimi) ideolojisi dışında herhangi bir şeyi savunabileceğini bile ihtimal dâhilinde görmemiştir, olanların da ihânet içinde olduklarını ve cumhûriyet düşmanları olduklarını söyleyecek kıvama gelmiştir. Fakat terörün getirdiği yıkım nihâyetinde onun rûhuna da yansıyacaktır. Halkı bir 'yıl-gıya' lâyık görmenin kaçınılmaz sonucu kendi rûhunun yıl-ması olacaktır. Fransız İhtilâli ilgililerine tavsiye edilir.
Az önce bir kitap bitirdim sanırım etkisi çok uzun bir zaman geçmeyecek türden.Tanrılar susamışlardı.Gelin birlikte eskiye çok uzaklara Paris’e bir yolculuk yapalım.Tarihler nisan 1793'ü gösterimekte ve fransız ihtilali'nin son iktidar mücadelesi yaşanmaktadır:aristokratlar ölmüştür ve yoksullar bir dilim ekmek için birbirlerini boğazlamakla meşguldür. devrim kendi çocukları danton'u,desmoulin'i ve nice aydını yemektedir.
Herkes birbirini kralcı,aristokrasi yanlısı,devrim düşmanı diye gambazlamaktadır. mahkemeler hınca hınç kalabalık içinde görülmektedir. jüri üyeleri de mahkemeleri izleyen halk da kana susamıştır. susayan tanrıların buyruğunu yerine getirircesine bir huşu içinde giyotinde kesilen her baştan sonra büyük coşkuya kapılmaktadırlar
Giyotin sürekli işler ve devrim kendi çocuklarını da yemeye başlar. robespierre, burjuva sınıfının tam egemenliğini kurabilmesi için terörün gerekli olduğuna inanır ve eşitlik, özgürlük, kardeşlik savaşımında, devrimin susamış tanrıları sel gibi kan akıtırlar. france, bu romanıyla fransız devrimi'ne özellikle terör uygulamasına karşı kişisel düşüncesi ve tavrını da ortaya koyar; aşırılıklar, yanında yıkımı da getirir
Fakat tüm bunların yanı sıra benim açımdan kitabın en etkileyici bölümü son sayfasıdır ki bunun ne devrimle ne de giyotinle hiçbir ilgisi yoktur..
Değişmeyen tek sey degisimin kendisi ve kavramlardir.. elodie, kitabin basinda evariste'e neler diyorsa sonunda da yeni askina aynilarini demekte, o esnada da atesin son kalintilari piriltilar saçmaktadır.
Benden naçizane küçük bir uyarı bu dev eseri mutlaka okuyun.Kitapla kalın ️️
Ağır bir kitap,okurken epey zorlandım. İlk 60 sayfa baya sıkıcıydı. Sonlara doğru daha anlaşılır oluyor merak duygusu uyandırıyor. Zavallı Gamelin'e de üzüldüm biraz. Çok değil. Çünkü hiçbir düşünceyi körü körüne savunan akıllı insan değildir. Stalker filminden bir sahne bu kitabın özeti gibi.... "İnsan doğduğunda zayıf ve esnektir, öldüğündeyse katı ve duyarsız. Bir ağaç büyürken, yaşken yumuşak ve eğilip bükülebilir bir durumdadır; fakat kuruyup katılaştığında artık büyümez, ölür. Katılık ve güç, ölümün yoldaşıdır. Esneklik ve zayıflık ise varlığın tazeliğinin, hayat doluluğunun ifadesidir. Çünkü artık katılaşmış olan hiçbir zaman kazanmaz." Gamelin bu yüzden kaybetti.
Dili ağır, hikayesi donuk ve bol bol Fransızca isimler ile okumaktan soğutuyor insanı. Fakat Fransız ihtilali olduğunda sokaklar, insanlar nasıldı derseniz zamanın ruhunu birinci ağızdan dinlemek isterseniz sağlam bir kaynak. Yine de tavsiye edemem maalesef...
Özgürlük, Eşitlik, Kardeşlik sloganıyla başlatılan, fakat sonrasında bir güç sarhoşluğuna dönüşen Fransız Devrimi'nin terör dönemini anlatan bir başyapıt. Kitaptaki karakterlerin çoğu Danton, Marat, Robespierre gibi Fransız Devrimi'nin öncüleri, yani gerçek kişiler.
Gücü eline alan herkesin amacını nasıl unuttuğunu ve Tanrı'yı oynamaya başlamasını anlatan enfes bir tarihi roman.
Çevirisi inanılmaz kötü olan, okuru yoran bir dili var. Başka yayın evinden bulabilirseniz oradan okumayı deneyin. ( ben Ötüken yayınlarından 3. Basımı okudum )
Gamelin Evariste
Fransa'daki devrimden sonra kralcılara ve halk egemenliği ile halk düşmanlarına karşı radikal bir cumhuyetçi.
Devrimden hemen sonra Fransa'da oluşturulan cumhuriyetin temelleri sağlamlaştırılırken eski rejim yanlıları ile cumhuriyetçiler içindeki ayrık otlarını temizle sırasında kanın oluk olık akıtıldığı Fransa yılları.
Devrim halk tarafından tertemiz gelebilecek değildi muhakak ki kitabın gerçek olaylara dayanarak yazılmış olması ve içeriğindeki olayların devrimin ne denli kanlı olduğu da aktarılması, devrimin koşullarını gösteriyor.
Yine de devrimin getirdiği ya da görüldüğü kadarıyla halkı yüceltmesi en önemli olay olur.
Kitabın dilinin bu kadar ağır olması okumayı zorlaştırıyor. Hele ki Fransız isimler tam baş belası.
Kitabımızda tarihi bir aşk ve ülkedeki iç savaş anlatılıyor. Konu seçimi güzeldi de anlatış tarzı biraz ağır geldi. Kitabın başları fazla sıkıcıydı bana göre. Kurgu olmadığını bilmek bir kitabı daha anlayarak okumayı gerektiriyor. Tam adapte olmaya çalışırken karşıma çıkan yıldız işaretleri konudan habire kopmama vesile oldu. Neredeyse her sayfada bir dipnot vardı. Belki de bendeki baskısı bu şekildeydi bilemiyorum. İsimlerde çok olunca kafa karıştırdı. Bitirmek zor oldu. Yaklaşık bir ay sürdü okumam. Arada başka kitaplarla aldattım kendisini tanrılar affetsin. Ama sonuna nirvanaya ulaştık.
