Kıskançlık sadece şu iki durumda caizdir.
Adamın birine Allah Kur’ân okumayı nasip etmiş ve o da gece gündüz onunla ibadet etmiştir.
Bir de adamın birine Allah bol servet vermiş, o da gece gündüz o maldan hayır etmiştir.
İnsan bazen heves ettiği şeyleri elde edemeyebilir. Fakat Allah, bazen hiç beklenmedik yerlerden niyet ettiklerini karşına çıkarır. Hz. Musa'nın (a.s.) beklenmedik bir şekilde Firavun'un hânesinde yetişip peygamber olması gibi.
Hikmet ehli bir zat demiştir ki: Altı şey vardır ki, bunlarla kişinin cahil olduğu anlaşılabilir:
1. Yersiz öfkelenme. Bir kimse sebepsiz yere insanlara, hayvanlara ve hatta hoşuna gitmeyen her şeye kızarsa bu onun cahil biri olduğunun belirtisidir.
2. Faydasız konuşma. Akıllı kimse kendisine ve etrafındakilere fayda vermeyecek sözler sarf etmez. Aksi durum cehaletin alametidir. O halde kişi konuştuğunda hem dinine hem de dünyasına fayda verecek şeyler konuşmalıdır.
3. Yerinde olmayan harcama. Kişinin malını, hak sahibi olmayan ve kendisine ecir kazandırmayan yerlere vermesi, onun cahil olduğunun alametidir.
4. Herkesin yanında, uluorta bir sırrı ifşa etmek.
5. Herkese güvenmek.
6. Dostunu düşmanından ayıramamak. Yani kişi dostunu tanımalı ve dostluğun gereği olarak yaklaşmalı, düşmanını da tanımalı ki ondan kaçabilmeli. İlk düşman şeytandır. O halde ilk önce ondan uzaklaşmalıdır.