The Blue and the Black
Sabahattin EyüboğluThe Blue and the Black Sözleri ve Alıntıları
The Blue and the Black sözleri ve alıntılarını, The Blue and the Black kitap alıntılarını, The Blue and the Black en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Nasıl der Yunus Emre:
Bir ben var bende benden içeri.
Sayfa 103Kitabı okudu
...çünkü insan ancak bildiği bir hali değiştirebilir.
Sayfa 54Kitabı okudu
"Tanrı çoktan sana bırakıp gitti güzelim dünyayı: Onu cennete çevirecek sensin."
Sayfa 51 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Duygularımızı bırakıp aklımıza uyalım,Dünyayı bizim istediğimiz gibi değil,olduğu gibi görelim.
Sayfa 78 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Insan bildiği ve sevdiği ölçüde zengindir;güzelim dünya bu ölçüde onundur.Mutluluğun tek çıkar yolu bilgiden ve sevgiden yana giden yoldur.Sevmeden ve bilmeden de yaşanır elbet dünyada,hatta böylesi yaşama insanı türlü sorumluluklardan kurtardığı için çok yerde daha çıkarlı,daha keyifli de olabilir. Başkalarının sırtından geçinenlerin,bulanık suda balık avlayanların rahatını kaçırır elbet bilgi ve sevgi ;köleliğe,emir kulluğuna razı olmuşları da tedirgin eder.Sevgi de bilgi de insana kabuklarını kırdırır,onlarsa kabuklarından memnundurlar :Onlarca tıkırında giden dünya ne diye değişsin?Ama dünya değişiyor ister istemez,insanlığın özü gereği değişiyor ve küçük çıkarları yüzünden bu değişmeyi engelleyenler zararlı çıkıyor sonunda.
Sayfa 80 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Yoksulluğun manevi güzelliklerini övenler öteden beri yoksulları uzaktan seyredenler yahut aralarında bir müddet gönül avutup kendi dünyalarına dönenler olmuştur."
Sayfa 94 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Dosttan yana bağrımız eskiden beri yanıktır bizim.
Sayfa 61
Bizde din severlerin çoğu inançlarından çok çıkarlarından yana giderler. Alaturkacılarımız gibi dincilerimiz de çoktan beri halktan çok devleti kazanmış ve tepeden inmişlerdir.
Sayfa 106
Ey Halk!
Binlerce yıldır nasıl aldatıyorlar seni, nasıl sõmürüyor kanatıyorlar seni. Ne peygamberler, ne krallar, ne padişahlar, ne zorbalar senin adına başa geçtiler ve sana haram ettiler bu güzelim dünyayı; sana, dünyanın öz sahibine. Konuşmayı, düşünmeyi, sevmeyi, türkü söylemeyi, senden öğrenenler, konuşmayı, düşünmeyi sevmeyi, türkü söylemeyi kaç kez
Sayfa 46
Duygularımızı bırakıp aklımıza uyalım. Dünyayı bizim istediğimiz gibi değil, olduğu gibi görelim.
İş Bankası
Köy bir yana, şehirlerde, hele büyük şehirlerde çocuk, eski, yeni, Doğu, Batı çatışmasının tam ortasındadır. Okul bir yana çeker çocuğu, aile bir yana, devlet bir yana, eş dost bir yana, sinema bir yana, radyo bir yana. Bu değişik etkiler -ki az çok her yerde vardır- birbirlerini tamamlamadığı, her biri çocuğa başka bir değer kattığı zaman mesele yok; ama bunlar birbirine karşı koydu mu, diş biledi mi, tas attı mi çocuğun hali dumandır. Ya işi oluruna bırakır ya iki yüzlü olur ya da... alır başını gider. Bir çocuk düşünün ki on beş yaşında hâlâ babasından dayak yer, küfür işitir, annesi ayaklarını yıkar, amcası rakı içirir, dayısı oruç tutturur, eniştesi okullar ve öğretmenler aleyhine ağzına geleni söyler, her şey parayla der, öğretmen Beethoven'i över, radyoda alaturkanın en bayağısı onunla birlikte ya da onu kapatarak dinlenir. Hangi eğitim bu çocuğu, kimin elinden, nasıl kurtarır?
Sayfa 141
Ölenlerle ölünmez ama ölenler, bizimle yaşar.
Sayfa 158Kitabı okudu
Karşıt düşüncelere yer vermeyen devlet, düşünceye dolayısıyla insana değer vermiyor demektir.
Sayfa 25
Çevremde dayak kadar zararlı olduğunu gördüğüm bir eski eğitim yolu da öğüt vermedir. Hiçbir çocuğun öğütlere kulak astığını görmüş değilim. Tersine, öğüt dinlemekten bunalan, kafasına zorla sokulmak istenen akla karşı koyan çocuklar, gençler görmüşümdür. Dayak gibi öğüt de tepeden inme bir eğitimdir: O da bir çeşit ezme, küçültmedir insanı. Öğüt veren, örnek olmayandır çokluk. Oğluna durmadan yalan söyleyen bir babanın doğruluk öğütleri vermesinden daha gülünç ne olabilir? Çocuk da bizim gibi söze değil, işe bakar.
Sayfa 142
Gel, yutkunma, yaz düşündüklerini. Necati Cumalı da öyle söylüyor bir şiirinde:
"Söyle be Arif, söyle be!"
Sayfa 58Kitabı okudu