İnsanın cahilliğinin en büyük göstergelerinden biri de bir şey hakkında bildiklerinin, o şey hakkında bilineceklerin tümünden ibaret
zannetmesiymiş. Biz bir şeyler hakkında bir şeyler bilebiliriz ama
hiçbir şey hakkında o şeyin bilinebilecek bütün detaylarına sahip olduğumuzu iddia edemeyiz. O zaman şöyle deriz: İnsan “bilen” değil,
“öğrenen” canlıdır ve bir şey hakkındaki öğrenmelerinin sonu asla
yoktur.