Çok ilginç bir okuma deneyimiydi. Leyla Erbil ismiyle tanışıklığım Ahmet Arif vasıtasıyla oldu . Arif'in kendisine yazdığı mektupları okuduktan sonra. Hayranı olduğum şairin kalemine güvendiği bu abla da kim diye kitaplarını okuma listeme aldım. Arif'in leylim leyi... O şiirleri, o mektupları yazdıran Leyla kim diye ufak bı kıskançlıkla kitaba başladığımı söyleyebilirim...
Kitap iki öyküden oluşuyor. İkinci öyküyü hiç beğenmedim fakat ilk öykü şahaneydi.
Yazar müthiş bir kurguyla karşımıza çıkmış. Siyasi bir olayın gerçekliğinden yola çıkıp hikayesini ; Osmanlı , Bizans, Yunan mitolojisi semalarında dolandırıp, bir annenin bitmeyen iç yangınında demlendiriyor. Tuhaf çok tuhaf bir hissiyat bırakıyor kalbinizde. Acı derinleştiyor insanı diyor Leyla Erbil kitapta. Bu derinliği hikayenin tümünde hissettim. ( İlk öyküde yazarın nokta yerine sürekli üç virgül kullanıyor. Başta tuhaf gelse de hikayenin derinliğinin içinde bunun bir anlamı olduğunu kabulleniyorsunuz. )
