Selef ve ondan öncekiler nasları, hadisleri ve sıkıntılı rivayetleri bir bab başlığı altında ve manasını yorumlayarak aktarırlardı.
Kast olunan şeyi açıklar, kast edilmeyen şeyi bertaraf ederlerdi.
Bunlarla birlikte bunu nassın şerhine ve teviline ihtiyaç duymazlardı. Başlıkla yetinerek onun nassın şerhi, yorumu ya da nasstan anlaşılması gereken şeyin açıklaması konumunda sayarlardı.