Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Venedik'te Ölüm
Thomas MannVenedik'te Ölüm Yorumları ve İncelemeleri
Venedik'te Ölüm yorumları ve incelemelerini, Venedik'te Ölüm kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Venedik'te Ölüm puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Aschenbach
1929 da Nobel Edebiyat ödülü alan bu kitap konu olarak çok rahatsız edici , uzun betimlemelerle yorucu ve kalın kitap olmamasına rağmen çok ağır ilerleyen ama edebi açıdan çok değerli bir novella..
Yazar,kitabı tasarlarken konu olarak sanatçıların eser çıkarma kaygılarını ve sanata bakış açılarını kendi gözünden aktarmaya çalışırken kitabın baş karakteri Gustav von Aschenbach; Goethe’nin son zamanların da ki hayatını yazmak için başlamıssa da sonrasın da gelişerek daha kapsamlı bir hale getiriyor..
Ünlü şair ve yazar Aschenbach Münih’te ki hayatının tek düzeliğinden sıkıldığı için yeni heyecan bulma arayışıyla ve dinlenmek için Venedik’e tatile gider. Kaldığı otelde Polonyalı bir aile dikkatini çeker, o aileden tahmini 13-14 yaşlarında, daha sonraları ilah olarak tanımladığı erkek çocuğu Tadzio ‘ya ilgi duymaya başlar..İlgisini sanatla bağdaştırıp ruhunda yarattığı fırtınalar hoşuna gider yalnız bir sorun vardır;bu hayranlık platonik bir aşka dönüşecektir.. Kendini tutmaya çalışan ama onu uzaktan da olsa görmeden duramayan Aschenbach, ölümüne kadar bu içinde ki fırtınalı çekişmelere mahkum olur..
Thomas Mann Venedik’te Ölüm adlı eserini 1911 de 36 yaşında kaleme alır ve 1912 yılında önce edebiyat dergisinde yayınlanır .Birkaç ay sonra ise kitap olarak basılır. Yazar, mektup arkadaşı ve dostu besteci Gustav Mahler ‘in 1911 de ölümüyle derinden sarsılır ve eserindeki ana karaktere Gustav von Aschenbach adını verir. Ana karakter ile dostunun da sonu aynıdır. Kitap beş bölümden oluşur aynı Aristoteles tiyatrosunda olduğu gibi. Bunlar; başlangıç, yükseliş, doruk noktası, çöküşe geçiş ve son. İlk bölüm sanatçının yaratma sancısı içindeki yürüyüşü esnasında göz göze geldiği bir yabancıdan sonra seyahat etme duygusuyla başlar. İkinci bölüm Aschenbach’ın çocukluğu,gençliği ve sanatçı kişiliğini ,üçüncü bölüm Venedik’e yolculuğunu, dördüncü bölüm Aschenbach’ın değişimini Polonyalı genç Tadzio’a aşkını ve son bölüm sanatçının son günlerini ve şehirdeki değişimi ve nedenini ele alır.
Yazar bir Goethe hayranıdır ve aslında kitaba konusu Goethe olan bir eser vermek amacıyla başlasa da sonra bu haline evrilir. Kitapta Antik Yunan Tanrıları da kurguya eşlik ederek konuyu derinleştirir ve bize anahtarlar verir.
Zevkle kısa sürede okuduğum kitap akıcı dili ve uslubuyla ayırdığınız zamana değecek diye düşünüyorum.
Thomas Mann’in betimlemeleri elbette ki çok güzel buna itirazım yok, kendisinde bu kitabın ayrı bir yeri olduğu belirtilmiş arka kapakta da olabilir. Fakat sayfa sayısına rağmen çok ağır ilerleyen bir kitap olmasının yanı sıra nihayet ilerlediğimde de umduğumu bulamadım. Bunun sebebi benim alıştığım tarzın dışında olması idi, yoksa 14 yaşında erkek çocuğuna duyduğu tutku ve aşkı pedofili olarak değil sanatçının güzelliğe olan tutkusu ile bağdaştırdım. Nitekim kitapta zaten mitolojik izler yer almaktaydı, kendisi de 14 yaşındaki Tadzio’yu Eros ile bağdaştırmaktaydı. Cinsel dürtülerden veya eylemlerden değil daha çok güzellik ve estetik yönler dillendirilmektedir kitapta. Bu da zaten bu güzelliğe sanatçı olarak yaklaştığının bir göstergesidir.
Yazarın en çok bilinen eseri olan bu kitabı yine bir yerlerden duydum ve okumaya başladım. Oldukça derin gözlemler ve detaylı betimlemelerle başlayan kitap ilk sayfalarda okunuş açısından sizi biraz zorlasa da sayfalar ilerledikçe hikayenin içerisine giriyorsunuz. Kitapta ünlü bir yazarın tatil için gittiği Venedik’te karşılaştığı bir çocuk üzerinden yaşadığı sanatsal bunalım ve içerisinde bulunduğu çıkmazlar çok güzel bir şekilde anlatılmış.
Prof.Dr. Kasim Egit önsözü ile yazilan basimini oludugum icin kendimi sansli saydigim bir eser.
Antik mitolojiye gondermelerde bulunan bir yazar ile karsi karsiyayiz. "Yunan tanrisi Apollon'un karakteristik ozelliklerine sahip olan Aschenbach bir yabanci tarafindan bastan cikarilmakta ve boylece Dionysos'un hakimiyeti altina girmektedir."
"Yazar sanat ve sanatci sorununu isler, ask ve esere adini veren ölüm temasini da ön plana cikarir."
Lütfen artık dedelerin çocuklara aşık olup bunu "Çünkü güzellik, sevgili Phaidrosçuğum yalnızca güzellik, hem sevilmeye değer hem de göze görünür bir şeydir; güzellik, bunu iyice belle, tinsel olanın duyularla kavrayıp duyularla katlanabileceğimiz tek biçimidir. Yoksa öteki tanrısal kavramlar da, akıl, erdem, hakikat de bize duyularımızla görünseydi, halimiz nice olurdu? Vaktiyle Zeus karşısında Semele gibi aşktan eriyip bitmez, yanıp kül olmaz mıydık? Şu halde güzellik, duyan bir insanı tine götüren yoldur; sadece yol, sadece bir araç, Phaidrosçu- ğum..." şeklinde normalleşturmesi son bulsun