Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Volvo Kamyonlar Yorumları ve İncelemeleri
Volvo Kamyonlar yorumları ve incelemelerini, Volvo Kamyonlar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Volvo Kamyonlar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
710 üzerinden
Ormana taşınmasıyla tanıdığımız deli dolu Doppler bu defa da yine çılgınlıklar peşinde olarak serinin ikinci kitabında.
Geyiği Bongo ve oğlu Gregus ile kendisini Norveç’te bulan Dopplerı bu sefer bambaşka bir macera bekliyor. Fakat bu maceralara dalmadan oğlu babasını terk etmeye karar verip giderken geyik de ormana dalarak gözden kayboluyor. Tek başına kalan Dopplerı yeni iki karakter -sürekli esrar içip kafası hoş gezen 92 yaşındaki Majj Britt ve kuş hayranı olan izci Von Borring ile birlikte buluyoruz. Birbirine komşu olup görüşmeyen bu iki farklı karakterin arasında bakın Doppler neler yapıyor. Yine şaşırtıyor ve tabii biraz da güldürüyor.
‘Doppler’ kitabının devamı olarak ilerleyen bu kitapta Erland Loe farklı bir tarzla bizi karşılıyor. Karakterlerin bütün duygu durumlarına hakim üçüncü tekil şahısla (tanrısal bakış açışı) anlatılan kitapta ara ara Loe kamerayı kendisine çevirtiyor ve ben buradayım dercesine kendi yorumunu okuyucuya sunmaktan kaçınmıyor. Oldukça özgün olduğunu düşündüğüm bir tarz.
Birinci kitap kadar akıcı ve konusunun ilgi çekici olduğunu düşünmesem de Loe nin özgün kalemini bir kez daha tatmak ve seriyi tamamlamak adına bu kitabın atlanmaması gerektiğini düşünüyorum. Bu kitapla çok arşa çıkmış hissetmesem de serinin son kitabı için yüksek bir finali düşlemeye devam etmekteyim.
‘Bildiğimiz Dünyanın Sonu’ nda görüşmek üzere.
Kitabın Sonu (spoiler ! )
Kitap biterken son sayfaya doğru yazar sizden
Rage Against the Machine'nin şarkısı Killing In The Name’i açmanızı ister. Şarkıyı açıp okumaya devam ederseniz şarkıyla aynı tempoda yazmaya devam ettiğini göreceksiniz, tıpkı bir filmin kapanış sahnesinde giren son kapanış müziği gibi. Damarlarınıza kadar hissettiğiniz harika bir müzik ve enfes bir final. Şarkının son notası ve kitabın son cümlesi aynanda bitiyor. Şahane senkron.
Volvo Kamyonlar & Erlend Loe
+
●
Serinin ilk kitabı Doppler sonrası bu kitabı daha bir heyecan ve beklenti ile okudum. Volvo Kamyonlar, Doppler'ın yazımına göre çok farklı üslupla yazılmış. Metin yazarın karalama defteri haline gelmiş. Konu ve önerme ilginç olsa da bu tarzla yazmak cesaret ister. O nedenle yazarı takdir ettim. Fakat ikinci kitabı ilk kitaba göre daha az beğendim. Akıcı hikaye giderek sıkıcı hale gelmeye başlıyor. Yazarın sürekli kendini hatırlatması, dipnot tarzı metin içi kullandığı uyarılarla karakterlere dönüp dönüp değerlendirmeler yapması ve en önemlisi olay örgüsünün dağınıklığı metnin olumsuz tarafı olarak beni üzdü. Buna rağmen ilginç üslubu ve karakterlerin hayata dair düşünceleri beni memnun etmeyi başardı.
+
#erlendloe #volvokamyonlar #norveçedebiyatı #kitap #kitapönerisi #kitapsözleri #kitaptavsiyesi #okudumbitti #bookstagram #book #kitapokumak
İstediği kadar edebi olmasın ya da birinci kitaba yapısal olarak hiç benzemesin, Doppler benim için artık ormanda yanına uğrayabileceğim ve iki üç saat sohbet edebileceğim bir karakter haline geldikten sonra bunların hiçbir önemi yok. Doppler’i taştan da yontsalar yine okurum! Doppler; doğmamış kardeşim, nasıl da geldin buldun beni. Tamam ikinci kitapta biraz daha kendini kaybettin; ama zaten bulmak için kaybetmen lazımdı.
Von Borring’in yüzüne vurduğu gibi ‘‘İnsanları sevmiyorum’’ diyip dururken aslında etrafında seni sen olduğun için sevecek gerçek insanlar mı arıyordun? Ağaçlara sarılırken seni yargısızca ve sessizce sevecek bir eş, beklentisi olmayan çocuklar mı arıyordun? Duvarlar örüp kötüyü engellediğini düşünürken aslında iyinin içeri girmesinden de mi korktun?
Doppler sözüm sana, aslında kendime.
Erlend Loe gizemli ve hâlâ çözemediğim bir yazar benim için. Kitaplarının dili basit ve karalama defteri gibi gözükse de derin anlamlar çıkarabileceğimiz birçok nokta var ve bolca alt mesaj barındırdığı da bir gerçek bence. Her okurda neredeyse farklı hisler uyandırıyor gibi. Ayrıca hem güldüren hem de düşündüren bir kurgusu var. Teması insan ve insan ilişkileri. Eleştirilerini komik bir şekilde yansıtıyor dalga geçer gibi. Sevmem için neden çok olduğu için ben sevdim yazarı ve kitaplarını.
Doppler’in devam kitabı Volvo Kamyonlar ilki gibi epey ilginçti. Rutin ve sıradan hayatının çıkmazında sıkışıp kalan Doppler kendini ormanlara atmıştı, bu sefer de oğlu ve geyiğiyle beraber uzun bir yolculuğa çıkıyor. Yolculuğun bittiği yerde Doppler ve yanındakiler bir ayrıma düşüyorlar. İpler her an kopabilir?
Kitaba yeni karakterler ve bir sürü değişik olay da dahil oluyor. İlk kitaba göre üslup ve anlatım yönünden çok farklı bir yol izleyen Erlend Loe sürekli okurla sohbet etme havasındaydı. Birkaç sayfada bir “ben buradayım” diyerek çıkıyor karşımıza. Bir romandan çok deneme gibiydi Volvo Kamyonlar’ı. İlkiyle olan benzerlik ise yine akıcı ve güldürücü olmasıydı. Bu nedenle kitaba başlayıp bitirmem uzun sürmedi. Ara kitap olduğu için hafif durgun olması da beklentimi düşürmedi. Son kitaptan büyük bir şeyler bekliyorum yalnız. Bildiğimiz Dünyanın Sonu’nda neler olacak acaba? Aralık’ta okuyabilirsem Doppler’in hayatına dair bir şeyler nihayete erecek gibi.
160 syf.
·
Puan vermedi
Ahh ahh!
"Doopler'den sonra devam niteliğinde yazılabilecek en kötü kitap nasıl olur?" diye sormuşlar Erlend'a. "Durun yazayım da görün" demiş. Keşke yazmasaymış. Oldukça zorlama, konu bütünlüğü olmayan, bitirebildiğinizde, ne okudum ben diyeceğiniz, maalesef hayal kırıklığı bir kitap olmuş. Serinin 3. kitabı Bildiğimiz Dünyanın Sonu'nda biraz toparlasa da, Kadının Fendi'nde olduğu gibi seri yapmasada tadı damakta kalmaya devam etseymiş.
Doppler ,oğlu Gregus ve Bongo(geyiği) ile Oslo'dan ayrılıp yolculuk esnasında İsveç'e gelirler fark etmeden Bir akşam Marj Britt'in avlusuna girer. Kafası güzel olan Marj onları evine davet eder.Marj Britt 92 yaşında tek yaşayan esrarkeş çok farklı bir kadındır. Muhabbet kuşlarına sevdası vardır o kadar değişik bir kadındır ki muhabbet kuşlarının burun deliklerine küçük diye tırnak makasları ile genişletmiştir. Mahkemeye verilip kuşlarla iliği kesilir.
Von Borring'de Maj Britt ile çocukluk arkadaşıdır. Hiç evlenmemiştir. İzcidir. Kuşlara çok merakı vardır. Hatta içerik ve koşulu kulübünü üyedir. Bu kitaptaki karakterler çok enteresan geldi bana :)) 92 yaşında insanların o kadar ateşli ve deli dolu yaşamları :)) Greus babasının Esra içtiğini görünce evine dönmek ister ve trene binip gider. Bambu da ormana gider. Ve doppler de bu iki kaçıkla takılır. Olaylar bundan sonra başlar. Özgürlüğü için yola çıkan doppler'in saçma sapan davranışlarına ,yaşamına tanık olacaksınız. Okuyacaklara şimdiden Keyfli okumalar...
160 syf.
·
Puan vermedi
İlk 34 sayfa, serinin ilk kitabındaki Doppler ve geyiği Bongo'dan hiç bahsedilmiyor.Yanlış kitap mı okuyorum diye düşünüyorum ve onlar, 34.sayfada hikayeye giriş yapıyorlar.Loe'nin okuduğum 3.kitabı bu ve bazı kısımlarda ciddi sıkıldım ancak tarzını sevdiğim bir yazarı yarım bırakamıyorum.Sıkılsanız da bitirin, en azından sonunu öğrenmek için ki buna değdi.
Volvo Kamyonlari
Merhaba canlar,
Yazar, bu kitabında metnin arasına bir perde çekip yazdıklarını sık sık değerlendiriyor. Metnin devamında ise nasıl yazması gerektiğine de değiniyor. ilk kitabı okumak avantaj sağlıyor çünkü önceki kitaba da değiniliyor burada. Yazar yine metin aralarinda kitapları hakkında da eleştiri yapıyor.
Kimi eleştirmenler olumlu
Volvo Kamyonlar
3 yıl önce Doppler diye bir kitap okumuştum ve bayılmıştım. Harika bir modern dünya eleştirisi yapan ve Andreas Doppler karakteriyle yalnızlığı kucaklayıp ve bunun en güzel yaşam evresi olduğunu vurgulayan harika kitaptı.
Sonra bu kitabın devamı olduğunu öğrenmiştim, ancak yayınevi nedense ikinci kitap yerine önce üçüncü kitabı basmıştı. Nihayet yayınevi ikinci kitabı da basınca büyük heveslerle ikinci kitabı alıp seriye devam ettim.
Heveslerim sanki boğazımın bir yerlerinde takılı kaldı. Doppler da keşfettiğim o farklı lezzetin bu eserde zerresini dahi bulamadım.
Doppler Geyiği Bongo ve oğlu Gregus birlikte ülkesi Norveç'in sınırlarını aşıp İsveç de macerasına devam ediyor. Sınır aştıktan sonra komşu ülkede Maj Britt ile tanışıyor. Bu iki karakter ve komşu ülkeler üzerinden Kuzey Avrupa'nın 20.yüzyılda ki durumuna tanıklık ediyoruz.
Kuzey Avrupa'nın durumunu anlatmak için açılış penceresi olarak Volvo Kamyonlarını seçen yazarımız bunun yanında, eserde kitabın yazarı olarak çoğu yerde kendine söz hakkı veriyor. Bu sayede okur ve eleştirmenlere karşı söylemek istediklerini birinci ağızdan söylemiş olmuş.
Kitabı belli bir tür kalıbına sokmak çok zor. Yazar bir şeyleri veya birilerini eleştirmek için yazdığı denemeleri sanki bir kurguya yedirmek istemiş gibi geldi. Ayrıca dediğim gibi birinci kitabı çok beğenen bir okur olarak ikinci kitabın aynı tadı vermemesi, kitaba karşı oluşan soğukluğu arttıran bir faktör oluyor.
Sonuçta genel olarak olmasa bile yer yer absürt ifadeler ile kendini okutturan ikinci kitabı okumadan üçüncü kitaba geçmemeliyiz diye düşünüyorum.