Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
En Beğenilen Volvo Kamyonlar Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Volvo Kamyonlar sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Volvo Kamyonlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
710 üzerinden
Doppler üçlemesinin ikinci kitabı olan Volvo Kamyonlar adlı kitabı büyük bir beklenti içinde ve heyecanla okumaya başlamıştım.İlk kitabında Doppler adındaki bir adamın her şeyden sıkılıp ormana yerleşmesi,orada annesini kaybeden yavru bir geyiği besleyip arkadaşı bilerek bu maceraya dahil etmesiyle yaşadıkları olaylar konu alınmıştı.İkinci kitap da olayların devamı niteliğindeydi.Açıkçası ben bu kitapta ilk kitaptaki kadar heyecanlanamadım ve ne yazık ki yer yer sıkıldım.Fakat üçüncü kitabı da okuyarak bu seriyi bir bütün olarak değerlendirip yorumlarımı daha net bir şekilde ifade edeceğim.
Ba-yıl-dım
Doppler’ın 2. kitabı olan Volvo Kamyonlar kitabının incelemesiyle geldim. Doppler kitabının incelemesi hesabımda var ona da 10 vermiştim. Bu kitapta farklı karakterler de kadroya dahil oluyor ve kitaba çok farklı bir soluk getiriyor. Bu kitapta Bongo’nun (geyik) daha az yer almasına biraz bozuldum fakat sonunda herkes olması gerektiği yerdeydi. Yazar, siz kitabı okurken çok araya giriyor ama okuyucuyu sıkmıyor bence. Ha birde bu kitaptaki şarkılardan bir playlist yapacağım galiba, Bob Marley sevgim depreşti
Erlend Loe gizemli ve hâlâ çözemediğim bir yazar benim için. Kitaplarının dili basit ve karalama defteri gibi gözükse de derin anlamlar çıkarabileceğimiz birçok nokta var ve bolca alt mesaj barındırdığı da bir gerçek bence. Her okurda neredeyse farklı hisler uyandırıyor gibi. Ayrıca hem güldüren hem de düşündüren bir kurgusu var. Teması insan ve insan ilişkileri. Eleştirilerini komik bir şekilde yansıtıyor dalga geçer gibi. Sevmem için neden çok olduğu için ben sevdim yazarı ve kitaplarını.
Doppler’in devam kitabı Volvo Kamyonlar ilki gibi epey ilginçti. Rutin ve sıradan hayatının çıkmazında sıkışıp kalan Doppler kendini ormanlara atmıştı, bu sefer de oğlu ve geyiğiyle beraber uzun bir yolculuğa çıkıyor. Yolculuğun bittiği yerde Doppler ve yanındakiler bir ayrıma düşüyorlar. İpler her an kopabilir?
Kitaba yeni karakterler ve bir sürü değişik olay da dahil oluyor. İlk kitaba göre üslup ve anlatım yönünden çok farklı bir yol izleyen Erlend Loe sürekli okurla sohbet etme havasındaydı. Birkaç sayfada bir “ben buradayım” diyerek çıkıyor karşımıza. Bir romandan çok deneme gibiydi Volvo Kamyonlar’ı. İlkiyle olan benzerlik ise yine akıcı ve güldürücü olmasıydı. Bu nedenle kitaba başlayıp bitirmem uzun sürmedi. Ara kitap olduğu için hafif durgun olması da beklentimi düşürmedi. Son kitaptan büyük bir şeyler bekliyorum yalnız. Bildiğimiz Dünyanın Sonu’nda neler olacak acaba? Aralık’ta okuyabilirsem Doppler’in hayatına dair bir şeyler nihayete erecek gibi.
Volvo Kamyonlar & Erlend Loe
+
●
Serinin ilk kitabı Doppler sonrası bu kitabı daha bir heyecan ve beklenti ile okudum. Volvo Kamyonlar, Doppler'ın yazımına göre çok farklı üslupla yazılmış. Metin yazarın karalama defteri haline gelmiş. Konu ve önerme ilginç olsa da bu tarzla yazmak cesaret ister. O nedenle yazarı takdir ettim. Fakat ikinci kitabı ilk kitaba göre daha az beğendim. Akıcı hikaye giderek sıkıcı hale gelmeye başlıyor. Yazarın sürekli kendini hatırlatması, dipnot tarzı metin içi kullandığı uyarılarla karakterlere dönüp dönüp değerlendirmeler yapması ve en önemlisi olay örgüsünün dağınıklığı metnin olumsuz tarafı olarak beni üzdü. Buna rağmen ilginç üslubu ve karakterlerin hayata dair düşünceleri beni memnun etmeyi başardı.
+
#erlendloe #volvokamyonlar #norveçedebiyatı #kitap #kitapönerisi #kitapsözleri #kitaptavsiyesi #okudumbitti #bookstagram #book #kitapokumak
İstediği kadar edebi olmasın ya da birinci kitaba yapısal olarak hiç benzemesin, Doppler benim için artık ormanda yanına uğrayabileceğim ve iki üç saat sohbet edebileceğim bir karakter haline geldikten sonra bunların hiçbir önemi yok. Doppler’i taştan da yontsalar yine okurum! Doppler; doğmamış kardeşim, nasıl da geldin buldun beni. Tamam ikinci kitapta biraz daha kendini kaybettin; ama zaten bulmak için kaybetmen lazımdı.
Von Borring’in yüzüne vurduğu gibi ‘‘İnsanları sevmiyorum’’ diyip dururken aslında etrafında seni sen olduğun için sevecek gerçek insanlar mı arıyordun? Ağaçlara sarılırken seni yargısızca ve sessizce sevecek bir eş, beklentisi olmayan çocuklar mı arıyordun? Duvarlar örüp kötüyü engellediğini düşünürken aslında iyinin içeri girmesinden de mi korktun?
Doppler sözüm sana, aslında kendime.