Hindistan’ın Madanapalle kentinde doğan Krishnamurti’yi C.W. Leadbeater keşfetmiştir. Daha onüç yaşındayken Teosophical Society tarafından da dünya öğretmeni seçilmiştir. Konuşmaları ve yazıları herhangi bir dinle bağlantılı da değildir. Mesihlik yakıştırılmış olmasına rağmen bunu hiçbir zaman kabul etmemiştir. Kendisini hiç bir zaman bir otorite olarak görmemiş ve çevresinde müritlerin oluşmasına izin vermemiştir. Yaklaşımı bir birey olarak başka bir bireyle iletişim kurmak üzerineydi.
Eserleri dünyayı dolaşarak yaptığı konuşmalardan başkaları tarafından derlenmiştir.
Konuşmalarında bireyin yaşamla bütünleşerek gerçeğe, hakikate ulaşabileceğini, farkındalığı anlatmıştır ömrü boyunca.
Söyleşilerinde önce insanları dinleyip, sonra konuşmuştur yani konuşan ile dinleyiciler arasında ki iletişimin gelişmesi adına.
Krishnamurti, 1929’da Aldous Huxley’in tanımına göre “içten gelen bir otorite”ile topluluklara konuşmaya başladı. Gerçeği ve özgürlüğü arayışında sergilediği güç, konuşmalarının ve diyaloglarının milyonlarca nüsha basılmasına, kırktan fazla dile çevrilmesine neden olmuştur.
Kitapta yılın her ayında, yeni bir temanın yedi gün boyunca işlenmiş yazıları, benlik, korkudan özgürleşmek, bilinç-bilinçdışı, zihin, din, Tanrı, meditasyon, zihin, olağanüstü görüş, sözcüklerin ötesine geçmek, algı gibi... ve
daha bir çokları yer almaktadır.
Bu kitap eğer kişisel gelişim türü ise, kişisel gelişimin çok çok ötesinde bir eserdi. Muhteşemdi, mükemmeldi.
Kesinlikle okumanızı öneriyorum.
Kitap ve sevgiyle kalın...
