Biliyorum ki en eski klişeler geçerliliğini koruyor hala: Zaman her şeyin ilacıdır. Göremesekte tünelin sonunda ışık vardır. Her gecenin bir sabahı vardır. Ve kelimeler bazen, bizi özgürleştirir.
Biz insanlar, evrim geçirmenin dozunu kaçırmış olabiliriz. Belki de kozmosdan haberdar ilk tür olmanın bedelini, evren dolusu karanlığı hissederek ödüyoruz.