Yazdığım şeyleri birilerinin okumasını amaçladığımdan değil, zihnimde daha iyi yer edinsin diye yazdığımdan ufak bir küfür kullanmakta sakınca görmüyorum.
Yani, hassiktir be, o son cümle neydi öyle? Ciddiyim, o son cümleyi okuduktan sonra 10 dakika boyunca tavana bakarak 580 küsur sayfayı sorguladım.
Neyse, en başından bir değerlendirme yapayım. Öncelikle kitabın Percy Jackson ve Olimposlular serisine göre daha durgun geçtiğini söylemem gerek. Ama bunun sebebi kitabın kötü olması, konunun işlenememesinden kaynaklı değil de Magnus'ın karakterinden dolayıydı bence. Çünkü Magnus daha ergen ve 'amaaan koy gitsin' tarzında bir karakterdi. Ama dediğim gibi, Rick amca olayları yine enfes bir şekilde sunuyor bize.
Bir kere, kitapta dönen espriler çok iyiydi. Katıla katıla güldüğüm yerler oldu. Karakterlerin birbiriyle ilişkisi çok tatlıydı. Konu olabilecek en akıcı şekilde işlenmişti ve sıkıldığım yerler bir elin parmağını geçmez.
Son olarak, Yarıkaya Gunderson, Mallory Keen ve Hearthstone beni bulsun.
