Yazgıcılar
Enver AyseverYazgıcılar Gönderileri
Yazgıcılar kitaplarını, Yazgıcılar sözleri ve alıntılarını, Yazgıcılar yazarlarını, Yazgıcılar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Acı dediğin buydu işte. Gidene duyulan özlem, geri dönüşü imkansız zamanlar, arkasından gitmek istersen ulaşılamayan o yere varma çabası...
Sayfa 164Kitabı okudu
Bazen kederler birikir ve ortak bir yağmur olarak yağar... Herkes bir efkarın peşinde, en mutlusu bile o gün hüzünlü.
Sayfa 164Kitabı okudu
Zaman zaman kendine acımaya vakit bulmalı kişi. Düşünmekten yorgun düşmeye, sanki koca bir şişe içmişçesine sızmaya, derin düşlerde oyalanıp sızlanmaya hakkı olmalı.
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsan kendi derdine düştüğü zaman yoğun bir körlük hali oluşur. Burnunun ucunu görmekten uzak, biçare bu varlık, kendini dünyanın merkezine koyar ve çaresiz debelenir durur.
Sayfa 106Kitabı okudu
İçimizde büyüyen ve bir bitince diğeri açılan hapishanelerimiz var.
Sayfa 89Kitabı okudu
Bazen bir şiiri anlamak, ruhuna nüfuz etmesini sağlamak için demlenmek gerekir. Mesela, erkenden kaldırdığın çaydanlık sana o buruk, lezzetli tadı verir mi? Her yaşın şiiri vardır. Şiir okumadan aşk olmaz. Şiir okumadan sevemez insan, dokunamaz. Bazen hasretliği dindirir şiir, bazen baştan çıkarır.
Sayfa 62Kitabı okudu
Kitaplar eninde sonunda umut verir insana. Umuttan söz etmeyen kitap, kitap değildir. Her biri mucizedir.
Sayfa 62Kitabı okudu
Zaman zaman kendine acımaya vakit bulmalı kişi. Düşünmekten yorgun düşmeye, sanki koca bir şişe içmişçesine sızmaya, derin düşlerde oyalanıp sızlanmaya hakkı olmalı. Bir tatildir bu. Yazmak, okumak, düşünmek üstüne kurulu yaşantılara ara vermek için herkes bir yöntem geliştirir. En güzeli, kendi tarihine dalıp, biraz tepeden bakarak haklılığını görüp, itilmişliğe kızmaktır. Böylece sahiden yolunda gitmeyen işleri, kişileri cezalandırmak olasıdır.
Sayfa 112 - Doğan KitapKitabı okudu
Kitap...
"Bazen bunlara sadece dokunmak keyif verir bana. İnsansız bir akşamda dertleşirler. Aç bir toplumun kaderini yazdığı gibi, uykusuz bir geceyi, özlemle aranan sevgilileri, sokakta tükenen ömürleri, hırsızı, arsızı, çocukları yazarlar. Ama eninde sonunda umut verirler insana. Umuttan söz etmeyen kitap, kitap değildir. Her biri mucizedir. Ana rahmine düşen çocuk, açan bir tomurcuk, ısrarla doğan bir güneş. Devrimdir bunlar. Her kitap bir devrim! İnsanın kendiyle girdiği kavganın yengisi..."
Sayfa 62 - Doğan KitapKitabı okudu
Acı...
Acı dediğin buydu işte. Gidene duyulan özlem, geri dönüşü imkansız zamanlar, arkasından gitmek istense de ulaşılamayan o yere varma çabası...
Sayfa 164 - Doğan KitapKitabı okudu
Tren...
Güzel bir kadına bakmak için izin alacak halleri yoktu ya.
Sayfa 163 - Doğan KitapKitabı okudu
Güzel bir kadının gerdanına, saçlarına, gözlerine benzetilmeye alışmış şehir, şimdi bakanda tiksinti uyandıran bu yeni çehresinden utanır gibi.
Sayfa 200Kitabı okudu