Susanna Tamaro'nun okuduğum ilk kitabı olan Yüreğinin Götürdüğü Yere Git beni düşünmeye hissetmeye daha çok yakınlaştırdı. Kitap bir anneannenin torununa içini döktüğü mektuplardan oluşmaktaydı.
Anneanne torununa yazdığı bu mektuplarda yaşadığı olayları, bu olaylar hakkında olan düşüncelerini, kırgınlıklarını, sevinçlerini, yaşadığı psikolojileri gerçekten içten bir dille belirtmiştir.
Anneannenin düşünceleri ve yaşadıkları gerçekten etkileyiciydi. Yıllarca kimseye hislerini dökememesi, dökmesi için çevresinde onu dinleyen kişi olmaması,kendisini dinleyen, seven kişiyi bulması fakat sonradan kaybetmesi acı vericiydi.
Yaşadıklarına rağmen kendini hayattan koparmaması ve torununa odaklanması ibretlikti.
Kitabı gerçekten çok beğendim duygusal bağlamda etkilenebileceğiniz -şahsen çok etkilendim- bir kitap.
