İletişim Yayınları Cumhuriyet'in 100. yılına özel 100 portre adında biyografik güzel bir çalışma çıkarmış ortaya. Bu yüz portrenin neredeyse tamamı siyasilerden ve siyasetle ilgilenen yazarlardan oluşuyor. Sabahattin Ali, Vedat Türkali veya Rıfat Ilgaz da bu çalışma içinde olabilirdi. İletişim Yayınlarının, yayın politikasını az çok bildiğimizden dolayı ağırlıklı olarak Kürt siyasetçiler, genç devrimciler, tek partiyi eleştiren aydınlara ağırlık verilmiş. Ülkenin kurucu liderleri, tek parti döneminin önemli bakanları ve günümüzün siyasi liderlerine ise eleştirel bir gözle bakılmış.
Meraklı okurlar için ufak bir bilgi tazeleme olacaktır bu kitap. Okurken en çok dikkatimi çeken nokta şu oldu. 19. yüzyılın sonunda ve başında doğan jenerasyon Cumhuriyet'in kurucuları olmuş. Büyük mücadeleler vermiş ve büyük bedeller ödemiş. Sonrasında gelen jenerasyon ise 1940 ve 1950'li yıllarda doğanlar bugünkü Türk siyasetine hakim olanlar. Ama orada da ilginç bir detay var. Deniz Gezmiş, Mahir Çayan, İbrahim Kalpakkaya gibi devrimci ve solcu insanlar gencecik yaşında ölürken; Devlet Bahçeli, Kemal Kılıçdaroğlu, Abdullah Gül, Meral Akşener, Recep Tayyip Erdoğan, Bülent Arınç, Tansu Çiller ve Mehmet Ağar gibi isimler hiçbir liderlik vasfı olmadan, siyasi mücadelelerinde mağduru oynayarak zirveye tırmanmışlar. Bu ülkenin kaderi bir avuç sağcı, muhafazakar, çağı yakalayamayan, dinci, eyyamcı insanlara kalmış. O yüzden kitaptaki portrelere bakınca kaybedilen mücadeleyi, boşa geçen yılları ve çalınan istikbalimizi çok iyi anlıyorsunuz.
