“Hep böyle yaşamayı isterim. Bu suskunluk, bir köşede yaşamak, ihtiyaçlarını asgariye indirmek ve hissetmek, bu hırpalanmış ruh ancak şimdi kendini onarmaya başladı.”
-Persona (1966)-
“Önemli olan bir şeylere ulaşmak değil, çaba göstermek.. Önemli olan birbirimizi bir çocuk gibi hissetmek. Örselenmiş, yalnız çocuklar gibi.”
-Persona (1966)-
“İnsanın duygularıyla Tanrı’yı kavrayabilmesi o kadar imkansız mı? O neden yarım vaatlerin ve görülmeyen mucizelerin ardına saklansın ki? Kendimize inancımız yoksa başkasına nasıl inanç duyabiliriz? Benim gibi inanmak isteyen ama yapamayanlara ne olacak?”
-Yedinci Mühür (1957)-
“İki temel sorunu var insanlığın. Adaletsizlik ve anlamsızlık. Birine karşı hukuku bulduk, diğerine karşı sanatı. Ama insanlar hukuka ulaşamadı. Ve sanat insanlara.”
“Sömürgecilik ve emperyalizm yeryüzünden yok olacak ve yerlerine milletler arasında hiçbir renk, din ve ırk farkı gözetmeyen yeni bir ahenk ve işbirliği çağı geçecektir.” (Atatürk’ün Bütün Eserleri, cilt 26, Kaynak Yayınları, sayfa 144)
“Evet, biliyorum nereden geldiğimi,
Böyle alevler kadar aç
Yanıyorum ve bitiriyorum kendimi,
Işık oluyor dokunduğum her şey,
Kömürleşiyor bütün bıraktıklarım geride,
Alevim ben elbette”