Rumeysa Aytaç
@kitap_perisiiiii
İnsan alışmalı yaşadığı şehre. Veyahut gitmeli alışabileceği yerlere
13 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
İçinde yaşadığımız şu çağ unutmayı çok iyi biliyor -belki de
tek niteliği bu. Unutuyoruz ve unuttuğumuz şeylerin yerine
hemen bir yenisini koyuyoruz.
"Ah, bir gemiye atlayıp dolu dizgin gitmek ne güzel olacak."
" Kendini aramayan insanın ceset kutusundan ne farkı var?"
Okur Takip Önerileri
Ne güzel söylemiş Hz. ALİ
"İnsanları tanıyan yalnızlaşır "
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat
Durma göğe bakalım
Eğer direndiğinde olmadıysa kabul etmek en iyisi...
Kabul, kolaylıktır aslında öğrendim sonra. Direnç, savaş demektir, çatışma demektir. Yıkıcıyı yok edicidir. Ama kabul öyle değil. Gördüm ki kader kabul edenden yana. Kabul de Allah a emanet olmak var çünkü. Onun yazdığına sığınmak var. Elbette kolaylaşırdı hayat öyle olunca...
Benim de kabulden başka çarem yoktu artık. Direndikçe kırılacaktı dallarım görüyorum. Ben bizi Allah a emanet ettim. Bizi buluşturan da oydu kaybettiren de... Mevlana`yla Şems'i kavuşturan da oydu, ayıran da... Lakin sonsuza dek onları birbirine mühürleyen de. Kıyamete kadar ayırmayacak olan da...
Sayfa 138Kitabı okudu
vakti geldiğinde yerini terk edebilmeli insan. bir yol gidilmez olduğunda yollar değiştirilmeli. bu misafirhanede yeterince yük var. insan, yük olmamalı insana.
"Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur."
Çünkü biliyordum, babam öğretmişti..''Allah, yeniden başlayanların yardımcısıydı.''
Bazı erkekler vardır, 14 Şubat'ları unutmaz. İki dakika önce kırdıkları gönlünüzü türlü hediyelerle almayı akıl ederler. Sosyal medyadan buldukları belki de pek okumadıkları şiirleri size gönderirler. Ama siz bunlara değil size dokunmaktan bile sakınanlara güvenin. Kadının nefis değil, nefes olduğunu bilenlere güvenin.
"Bu dünya benim renklerimi taşıyacak kadar güçlü değil"