Lise yıllarımda Canan Tan’dan çok fazla kitap okumuştum. En Son Yürekler Ölür, Yüreğim Seni Çok Sevdi, Piraye, Eroinle Dans… Hepsi de o dönemlerde çok severek okuduğum kitaplardı. Yıllar geçti yazarın eserlerini takip etmeyi bıraktım, geçtiğimiz aylarda elime Hasret adlı kitabı geçti, eski Canan Tan tadını bulamadığımdan yakındım. Geçenlerde kitaplığımda bu kitabı gördüm, okuyup okumadığımı asla hatırlayamadım, elime almaya karar verdim. Okumamışım, kesin. Okusaydım böyle bir kitabı unutmuş olmama imkan yokmuş İyi ki kenarda köşede kalmış, yıllar sonra o kaybettiğim Canan Tan tadına tekrar kavuşmuş oldum
Verda, babasına aşık, “babasının kızı” olarak görülmüş. Hayatta kimse olmasa babası yanında, destek ona. Ancak üniversite zamanı annesi ile babasının boşanması sonucu babası yalnızca annesini değil kendisini de terk ediyor ona göre. Karşılıklı hatalar sonucu ilişkileri en aza iniyor, iki tanıdık gibi oluyorlar. Yıllarca hiç görüşmüyorlar. Ve bir sabah babasının intihar haberiyle kahroluyor. Bundan sonrası “iz”…
Verda babasının intiharının izini sürmeye karar veriyor. Onu intihara adım adım götürenleri babası kadar başarılı bir avukat olarak araştırmaya başlıyor, iz sürüyor.
Çok gerçek bir kitaptı. “Babalar ve kızları”… Babasını son kez göremeden toprağın altına koyuşu, sürekli hataları kendinde aramaları. Geçmiş yılları anlatırkenki “keşke”leri…
Yüreğime dokundu. Dün tüm günümü bu kitabı okumakla geçirdim. Elimden bırakamadım. Gerçekten de “bir solukta okudum”
Yazarla tanışmayanlara, kitabı okumamış olup Canan Tan’ı sevenlere kesinlikle önerimdir
