Ben Bir Gürgen Dalıyım
"Hatta, henüz icat edilmemiş silahlar da insanoğlunun içindeydi. Yani, insan bir savaş alanıydı. Ceket, gömlek, pantolon ya da etek giymiş, kravat takmış, tıraş olmuş, kokular sürünmüş bir savaş alanı. Gülümseyen bir savaş alanı. Öpen hatta, okşayan,konuşan, susan, çiçekler alıp çiçekler veren bir savaş alanı...
Peki, bir barış bahçesi olamaz mıydı aynı insan?
Şöyle, güllerin kuş cıvıltılarına, kuş cıvıltılarının güllere karıştığı, mutlu yüzlerle dolu rengârenk bir barış bahçesi? "...
Çocukken her nesnenin bir ruhu olduğunu hayal ederdim. O zamanlarımı tekrar hissettirdi. Ve bu kitabı ber insanoğlunu okumasını gerçekten isterim. Ama okumadan önce eğer imkanı varsa Ankara'da Ulucanlar Cezaevi Müzesi'nin gezip gördükten sonra okumasını isterdim. O zaman 
Hasan Ali Toptaş okuruna ne hissetmesi gerektiğini oradaki ceviz ağacına ve gökyüzüne baktığında tam anlamıyla anlıyor.
Teşekkürler Hasan Ali Toptaş
“Kitap, yaşadığın her şeyi içine çekmeye başlar. Kitabı daha sonraları yalnızca açman yeterli olacak, bir anda seni,o kitabı ilk okuduğun yere götürecek. Okuduğun ilk sözcüklerle her şey geri dönecek: Görüntüler , kokular, kitabı okurken yediğin dondurmanın tadı... İnan bana, Kitaplar sineklerin yapıştığı kağıt gibidir. Anılar kitaplardan başka hiçbir şeye bu kadar kolay yapışmaz.”
Sayfa 24Kitabı okudu
Kimyevi kokular, rafineriler, çöp toplama merkezleri, dizel motorlar
...Yani bir paradoksla karşı karşıyayız. Batı bir yandan endüstrileşmiş olmasıyla övünürken, bir yandan da endüstrileşmenin kokusal dışavurumundan rahatsızlık duyuyor.
Sayfa 283Kitabı okudu
