Kitabı her ne kadar beğenmesem de Ernest Hemingway’in bende ki yeri farklı olduğu için neden bu denli kötü bir kitap yazdığını anlamak adına biraz araştırma yaptım. Hemingway dinamik bir yaşam sürdüren insan olduğu için bu durumu aynı zamanda yazılarına da çok başarılı bir şekilde yansıtmış bir yazardır . Hatta genel olarak kitaplarındaki
Sonra ellerimizi tekrar kaburgalarıma götürdü ve yakut
saplı hançeri kınına geri soktu.
Bu hareket rahatsız edecek şekilde... seksiydi.
Beni bırakıp ağırlığını üstümden alınca, "Bütün silahlarımı
almayacak mısın?" diye sordum. Göğüs kafesim genişleyince
rahat bir nefes almıştım.
"Hayır. Savunmasız kadınlar tipim değildir. Bugünlük işimiz bitti."
Her uykuya daldığımda uçuşur tepemde kahpe kurşunlar, ölürüm de sorun değil. kaygım gözümü yumduğumda benim gibi sahipsiz kalacak olan sana büyüttüğüm sevgi
bir tutulursam fena tutulacağım sana
ilaç doktor kâr etmeyecek
ateşim kırka yükselecek
nabzım yüz altmışa
bir fabrika motoru gibi çarpacak kalbim
beş yüz kilometre uzaktan duyacaksın
nefes alışımı
otomobil farları gibi yanan
gözlerime bakıp
güneş bile böyle tutulmamıştır
diyeceksin
Suçu savaşa mı yükleyeceğiz? Ağustos 1914’te silahlar ateşlendiğinde, kadınların ve erkeklerin yüzleri romantizmin öldüğünü birbirlerinin gözlerinde bu kadar mı açık gösterdiler?