Belki de aynalara yalnızca -ne kadar aldatıcı olursa olsun- güzellik aramak için değil, -gerçeklere rağmen- hâla burda olduğumuzdan emin olmak için bakıyoruzdur.
Sayfa 138Kitabı okudu
“Ben, emekleme çağındaki yüzyılın can sıkıntısını içinde yansıttığı bomboş bir aynalar sarayıydım.”
Aynalarla kaplı duvarlar görüntümü sonsuz sayıda yansıtıyordu. Yoksa beni ben mi kaçırmıştım? Dünyaya yansıtılan görüntülerimden biri benim yerimi almış ve beni yansıtılmış bir görüntü rolüne sokup bir kenara mı atmıştı?
"Ayna, kadının kendisini her şeyden önce ve her şeyden çok seyirlik bir şey olarak gördüğünü anlatmak için konuyordu resme."
“Oturduğu yerin karşısında bir ayna bulunduğundan ister istemez kendi yüzünü seyretti, öyle ki kendiyle yeniden tanışıyor gibiydi. Gelgelelim irkildi. Son yıllarda aynalardan neden böylesine ürktüğünü anladı aynı zamanda. İnsanın kendi sefilliğini kendi gözleriyle görmesi hoş değildi çünkü. Bu yüze bakmak zorunda kalmadıkça ya hiç yüzü yokmuş ya da sefalete düşmeden önceki günlerine ait eski yüzüne sahipmiş gibi oluyordu.”
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
6. BÖLÜM: POZİTİFİ VE NEGATİFİ OKUMAK
Aynada seyrettiğim kişiler bana beni anlatıyorsa bu seyredip kabul edemediklerim de ben miydim?
Sayfa 146 - Destek YayınlarıKitabı okudu
.
Aynanın mucidi pek azımıza iyilik yaptı.
Neye benzediğimizi bilmeden önce daha mutlu olmalıydık.
...
Asıl gerçekler..
Kendimize kim olduğumuzu hatırlatmak için aynalara ihtiyaç duyarız çünkü aynalar yalan söylemez
"Lavaboya doğru eğildim ve aynaya uzun uzun yüzüme baktım. 'Düşmanımın yüzü' dedim kendi kendime. Son zamanlarda aynaya bakmakta zorlanır olmuştum."
Aynalar iyiliksever değildi; acımasızca, umursamazlığın istemsiz sadizmiyle yalnızca gördüklerini yansıtan yüzeylerdi.
Sayfa 26 - Pegasus & 1. BölümKitabı okudu
Ayna insanı göstermez, bazen de en çok o saklar.
Sayfa 160Kitabı okudu
Ey göz, güzel bak! Âdi bir kavvad nerede, kütüphane-i İlahînin mütefennin bir nâzırı nerede?
Sayfa 35Kitabı okudu
