İnsan bir noktaya erişiyor ve o zaman sancıdan söz etmek bile yersiz oluyor, diye düşünmekteydi. Hiç kimse dünyada böyle bir acının varolduğunu düşleyemez. Hiç kimse.
Sayfa 148 - EpubKitabı okudu
."Sadece sakin ol." İnsanın canı böylesine yanarken sakin olması kolay değil
Sayfa 156 - EpubKitabı okudu
Koparıp atsaydı bütünlüğünü bozan bu acıklı tarafını da geri kalanı kurtarsaydı hiç olmazsa. Yapmadı.
Sayfa 62 - PdfKitabı yarım bıraktı
Dil yarası can yarası olur:(
"Taşlar ve sopalar kemiklerimi kırabilir ama sözler bana zarar veremez"
Sayfa 370 - EpubKitabı okudu
Umrunda olmayana....
Kimse bilmeyecek;
Dilim "git" dediyinde, gönlüm "kal" diyordur.
Ben artık "istemiyorum" diyorsam, istenmediğimdendir.
Asla affetmeyeceğim;
Verilen sözlerden vazgeçeni de,
Mış gibi yapıp sevmeğeni de.
Çok denedim çok.
Kendimi ikna etmek için çok çabaladım.
"Kim ne derse desin, her şey gerçekti,
Yalan olamaz onca duygular." diye basbas bağırdı düşüncelerim.
Ama bir yer var, gururun kapıda bekçisi olduğu,
Gerçeklerin teker teker karşına çıktığı,
"Yeter artık! Umrunda bile olmadığın birinden uzak tut benliğini!" çığlık atılan o yer;
İşte orada durur, son bir veda edeyim der deli ruhum.
Kitabsever
Ne zaman bitecek benim can yaralarım?
Gerçekler acıdır bilirim de, gerçeklerle acıtılır mı?
Kitabsever
Değmen benim yârelerime lokman hekim,
Sızısı bende kalır, kanı sana bulaşır.
Alma benden kaybımın tek damlasını,
Nâmelerim yâre onlarla yazılı...
Kitabsever