Bir gün beni sevmekten vazgeçersen, arzularını gözlerinin yalımlı çevresine atmaktan vazgeçersen; çantamdaki trenin sesini duymaya çalış. İkimize ait olan bu sesleri içine al ve denize git!..
hep.
İstemem denizi eksik olsun;onun sakinliği, haraketsizliği bile insanı rahatsız eder. Suyun ince, belirsiz ürperişleri içinde insan, hep aynı sınırsız gücü görür; o anda uyuklayan bu güç, bazen insanın mağrur iradesiyle ne insafsızca eğlenir, onun en sevdiği umutlarını, çabalarını, eserlerini ne dipsiz derinliklere gömer.
Hazer rüzgarların dilini konuşuyor balam, konuşup coşuyordu!
Kim demiş «çört vazmi!»
Hazer ölü bir göle benzer!
Uçsuz bucaksız başı boş tuzlu bir sudur Hazer!
Hazerde dost gezer, e ..... y! ..
düşman gezer!