Bir keresinde biri bana sevdiğin kişiyi mi seçersin, yoksa seni seven kişiyi mi diye bir soru sormuştu. Buna karşın bir cevabım yoktu ama artık sanırım biliyorum. Sevmek aslında bu dünyada verilen en acı bir hükümdü. Ama biri tarafından sevilip sayılmaksa en güzel ve en özel hislerdendi.
Aynı gezegende farklı bir dünyanın insanı, farklı bir hayatın yaşantısına sahip olmak en zorlu bir savaşın habercisi gibiydi. Çoğu zaman kendime şu soruları sormaktan alıkoyamazdım ben gerçekten bu durumdan memnunmuyum, buraya ait olduğuma eminmiyim, bu insanla olan iletişimim doğru mu, gerçeklik gerçekten de varmı, ruhum hürriyetine sahip mi..
"Kuytulara gidenlerin peşine takılmayanlar kendi kalabalığında ölüm sırasını kime vereceğini tartışıyor. Köşelerdekiler ise ölümün hepimiz için olduğuna kanaat edip kalbinden bir şiir fısıldıyor."
.
Bazen insanların kalplerinin derin kuyular gibi olduğunu düşünüyorum. Altta ne olduğunu kimse bilmiyor.
Yapabileceğiniz tek şey, arada bir yüzeye çıkan şeyin ne olduğunu hayal etmek.
...