Dinin hiç veremeyecek kadar acizlikte olduğu evrim, dinin annesi sayılabilir.
Neden:
1- İnsan bilişsel açıdan amaçsız doğar ve böyle bir birey huzurlu bir yaşama sahip olamaz ve ancak huzur içinde yaşayabilmesi için din kaçınılmazdır.
2- Diğer bütün canlılarla birlikte kendinin de ölümü beklediğini bilen bir varlık için bilinç, pozitif yönünden çok kendisine engel oluşturan bir mekanizmaya dönüşür. Din herhangi bir temeli olmayan iddialarıyla bu tamamen yok olma korkusunu yatıştırır ve böyle bir insanın üremesi de hayatta kalması da daha anlaşılır bir zemine oturur.
3- Bilinç belirginleşmeye başladığı ilk günden beri ilk getirilerinden biri muazzam bir bilgi eksikliği olmuştur. Her olay ve durumun arkasında görünmez bir adamın olması fikri insanların bu düşük zeka potansiyelini koruyup güçlendirerek geleceğe taşımalarına yardımcı oldu. İlk din benzeri inanç kültürleri var olduğunda insanlık modern bilimi keşfedecek kadar bilgi birikimi ve düşünce yapısına sahip değildi fakat meraklarının da giderilmeleri gerekiyordu. İşte bu boşlukta dindar bir insanın yaşama potansiyeli diğer bir insanın yaşama potansiyelnden kat be kat daha fazladır.
Velhasıl din insanlığın bugünleri görebilmesi açısından vazgeçilemez bir olgudur. İnsan din olmadan var olamazdı ama tanrı olmadan da yok olmuyorlar. Bugün ise dini geleneklerine sıkı sıkıya bağlı olan toplumlar dinleri olduğu için kendilerini çok şanslı görüyorken tanrıları onlara yardım elini uzatmaktan aciz, ve en güzel hayatları da aklın ışığına yüzünü dönen akla, bilime felsefeye kulak veren toplumlara vaad ediyor.