*Mekke ile Medine dışında, Deccâl’in ayak basmadığı bir yer kalmaz. Mekke ile Medine’nin bütün yollarında saf tutmuş melekler bu iki şehri korur.*
(Müslim, Fiten 123. Ayrıca bk. Buhârî, Fezâilü’l-Medîne, 9, 26, 27, Tevhîd 31; İbni Mâce, Fiten 33)
Yürekteki acıları ancak o yüreği yaratan giderir. İnsana O sekînet verir. Onunla zindanlar bostan; onsuz bostanlar zindandır.
Metinler, şerhler, haşiyeler, talikler, tefsirler edeple yazıldı. Halkalar edeple konuldu, âlimler kürsülere edeple kuruldu. Sayfalar edeple çevrildi. Ayetler, edeple tilavet edildi. Hadisler, edeple okundu. Hoca, dersi edeple takrir etti. Meseleler edeple anlatıldı. Talebe, edeple yürüdü. Ömürler edeple geçti. Edeple yaşayanlar can emanetini edeple teslim etti. İnsan hayvandan, mü'min kâfirden edeple ayrılır.
Müslüman âbid, zâhid, muttakî bir kuldur. Buna rağmen ibadetlerine değil, Allah Teâlâ'ya güvenir.
Çünkü iman o günler pahalıydı, iman o günlerde elde taşınması gereken kızgın bir kordu, iman o günlerde yoluna birçok şeyin feda edilmesi gerektiği önemli bir değerdi.
Ebul Hasan ül-Zencanî (rehimehullahu) der ki. «İbadet binasının te-meli üç direk üzerinde oturur. Göz, kalb ve dil. Gözün ibadeti, ibret al-makladır. Kalbin ibadeti, düşünmek ve duymakladır. Dilin ibadeti ise doğru konuşmak ve Allah'ı zikretmekle olur. Nitekim ulu Allah şöyle bu-yurur
Peygamber'imizi (S.A.S.) buyuruyor ki:
— Benim sünnetimi ihya eden beni sevmiş olur, beni sevenler de Kıyamet günü cennette benimle birlikte olurlar.»
Peygamber'imizi (S.A.S.) şöyle buyurur:
— Bana yüz çevirenler müstesna, ümmetimin hepsi cennete gire-cektir» Sahabîler sordular, «ey Allah'ın Resul'ü! Yüz çevirenler, kimler-dir?» Peygamber'imiz sözlerine şöyle devam etti, «kim bana uyarsa cen-nete girecek, bana isyan edenler, bana yüz çevirmişler demektir. Sünne-time uygun olarak yapılmayan her iş, isyandır.»