e

e-kitap

1 üye
Fakat insanlar, büyük,yetişkin insanlar; Kendilerini ve birbirlerini aldatmaktan vazgeçmiyorlardı.
Reklam
Biz bitmiştik. Geriye sadece ben ve körelmeyen aşkım kalmıştı.
"Kime neye çok değer verirsen onu kaybetmeye mahkum olurmuşsun..."
"Aşk bu mu sevda bu mu hayat bu mu Kalp acı dünya hüzün göz, yaş dolu..."
...yani otuzlu yaşlar pek yaşlı sayılmaz ama siz hayattan elinizi eteğinizi çekmiş gibisiniz. Tek hayatınız bitkiler olmuş." Kaşlarını kaldırarak ağır ağır kafasını hareketlendirdi. "Doğru. Henüz bitkilerden bir zarar görmedim."
Reklam
Herkes aynı şartlarda gelmiyor dünyaya... Kimi zengin, kimi fakir. Kimi bir savaşın ortasında gelir dünyaya, daha gözlerini açar açmaz kaybetmiştir. Belki babasını, belki arkadaşını, belki de çocukluk aşkını...
Bu devirde insanlar çok çabuk unutuluyordu.
Sayfa 19 - PDFKitabı okudu
19 öğeden 11 ile 19 arasındakiler gösteriliyor.