Okumaya doyamadım…
Canım öylesine rakı istiyordu ki… Efkarımdan mı? Değil elbet. Akşamcılığımdan deseniz, hiç değil. Sadece çayı, beyaz peyniri, kavunu, marul salatasını, bir tanıdığını görmeyi, arada bir ille de ister ya insan, canım öylesine rakı istiyordu…
Sayfa 137Kitabı okudu
Ah Ferit ah…
Hiç aşık oldunuz mu?(…) Bazen Selma’ya karşı içimde uyanan müthiş kinin, beni ondan uzaklaştıran kinin, aşk olduğunu biliyorum. Son tahlilinde, sevgim onu kendimde veya kendimi onda yok etme özleyişleriyle karışıyor.
bölüm 12Kitabı okudu
güzel...
Ben ümit kelimesinin aynı zamanda korku ifade ettiğini düşünürüm. Çünkü ümit, olması ve olmaması ihtimali olan bir şeyin olacağını farz etmektir. Fakat böyle bir farazi, o şeyin olmaması korkusu devam ettikçe mümkündür ve o korku nispetinde kuvvetlidir.
bölüm 12Kitabı okudu
Seni ayakta alkışlıyorum üstad…
Ben o günkü sen oldum, sen de o günkü ben… Ruhlarımız tersine çevrilince ihtilaf ve dava aynı kaldı…
bölüm 19Kitabı okudu
İyi insanlar! Gücü ve bilgeliğiyle dünyanın en büyük en ünlü şehrinde yaşayan Atinalılar!
Paraya, üne ve şerefe bu denli önem verirken ruhsal gelişime, bilgeliğe ve akla önem vermemeniz utanç verici değil mi?
Belki de kıyamete dek hatırlarda olacak tek cümle:
Bildiğim tek bir şey var o da hiçbir şey bilmediğimdir.
Sokrates
Sayfa 30 - Yağız Gönüler, Baldıran Zehri İçmek veya Celladına Gülümsemek adlı yazısındanKitabı okudu
O kadar da mütevazı :)
Yargıçlar Heyeti!
Kendimden çok sizi düşünüyorum.
Tanrının bir hediyesi olarak bana karşı bir günah işlememelisiniz.
Beni öldürürseniz, benim gibi bir başkasıyla karşılaşamayacaksınız!
At sineği diyip geçme Atinalı! Atı yerinden oynattı mı sen ona bak
Hem büyük hem de cins bir at düşünün. İşte devlet, böyle büyüklüğünden olayı ağır ve dürtülmek isteyen bir ata benzer. Bense bu atı yerinden oynatmak için tanrının gönderdiği at sineğiyim. Her gün her yerde sizi kovalıyor, ikna ediyor ve peşinizi bırakmıyorum. Beni öldürürseniz yerime yenisini koyamazsınız!
J.J. Rousseau
Yazgımın beni dünyanın baş döndürücü seline fırlatıp atmasından beri, yüreğimi bir an olsun yatıştıracak bir şey bulamadım…
Sayfa 8 - Diyojen’in Çatlak Feneriyle YürüyüşlerKitabı okudu
Biz ezikler mutluluğa gölge ile yetiniriz, üstad Peyami Safa döktürür:
Bahtiyar olmaya alışmamış insanların, her saadetin arkasında pusu kuran talihlerin bir suikastinden ürkmelerine benzeyen sebepsiz bir korku içinde, sevincini frenliyordu.
bölüm 18Kitabı okudu