Hiçbir Şey değil mesele, hiç bir şey engel değil bir şeyler olmaya .Ne kekemelik , ne görmemek, ne duymamak,ne yürüyememek,ne konuşamamak...
Hiçbir şey engel değildir, inanmaya
Başarmaya,
Mutlu olmaya !
Hiçbir şey ...
Ona öğretilmiş hayatın dışına çıkabilirdi kuşkusuz; bunun için zihnindekiler hariç hiçbir engeli yoktu. Ama kadınlara zihinlerindeki engelleri öyle erkenden, onları benliklerinin öyle derin bir yerinden sarsarak yerleştiriyorlar ki, kadınlar başka türlü bir hayatın mümkün olmadığına, olamayacağına gerçekten inanıyor ve bu tamamen sahte inanca göre yaşıyorlar.
Fiziksel engelli diye adlandırdığımız kişiler, insanı sınıflandırmaya ve kategorilere ayırmaya dayanan böyle bir değer sistemin içinde hapsoldukları için, kendi eşsiz potansiyellerini, yaratıcılıklarını kullanma, kendilerine özgü zenginlikleri içinde patlama yapıp hepimiz için yeni ufuklar açma, yeni davranış ve düşünce modelleri getirme şansını kaybediyorlar. Onları kafamızdaki mükemmellik imajımıza tabi kılmakla, hepimiz onların aracılığıyla gerçekliği algılayış tarzımızı zenginleştirip geliştirme fırsatını yitiriyor olabiliriz. Ama belki de kaybımız bundan bile büyük.