Kitabı sevip sevmediğimden emin değilim. Karakterlerr öyle ahım şahım bayıldığım söylenemez. Konusu bana biraz kül kedisi masalını da anımsattı. Kötü üvey anne ve kardeşler (gerçi kardeşlerden biri iyiydi) cam papuç yerine de taç teması kullanılmıştı. Konusu fena değildi ama beni çok tatmin etmedi. Genç/yetişkin tür sevenler okuyabilir. Hatta sevebilir de. Ama beni çeken bir cazibesi olmadı kitabın maalesef. 
Elise Kova 
Hava Uyanıyor dan sonra bu seride sanki biraz çıtanın altında kalmış gibi geldi. İlk yazdığı seri olması yüzünden de olabilir tabii.
Ateşin ve Rüzgarın bile Ruhu olduğuna inanan, Ağaçlarla konuşan Suri hala aklımdasın....
"Khal Drogo'ya söyle, bana rüzgarı verdi,"dedi.
Sayfa 113 - Epsilon Yayınevi
Tyrion
"Tamam, bacaklarım çok kısa olabilir ve kafam bedenime oranla çok büyük, aslında kafamın benim zekâma uygun şekilde büyük olduğunu düşünüyorum. Güçlü ve zayıf noktalarımla ilgili gerçekçi algılara sahibim. Benim silahım zekâm. Erkek kardeşimin kılıcı var, Kral Robert'ın savaş baltası var ve benim de zekâm... ve zekamın keskin kalabilmesi için kitaplar gerekli. Tıpkı bir kılıcın keskin kalabilmesi için bişey taşına gerek olduğu gibi."
Sayfa 132 - Epsilon Yayınevi
Bran çaresizdi, korkuyordu.
"Bir adam korkusuna rağmen cesur olamaz mı?" dediğini duydu kendi sesinin.
Ve babası cevap verdi. " Bir adamın gerçekten cesur olabileceği tek andır korktuğu an. "
Sayfa 172 - Epsilon Yayınevi
"Lannisterlar'ın hırslarının ve kibirlerinin sınırı yoktur. "
Sayfa 145 - Epsilon Yayınevi
Bazı eski yaralar asla tamamen kapanmazdı ve en küçük bir sözle yeniden kanamaya başlardı.
Sayfa 50 - Epsilon Yayınevi
Kış geliyor, derdi Starklar.
Sayfa 28 - Epsilon Yayınevi