Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.
Bazen bir sevgili için her şey bırakılır yüzbaşım. İnsan bir öfke ânında arkadaşını, bir buhran dakikasında kendisini öldürebildiği gibi, aşk denen hastalığın şiddetlendiği bir sırada da istikbalini, hâlini, mazisini, her şeyini feda edebilir.
“Vaktiyle bir Atsız varmış derlerse ne hoş
Anılmakla hangi ruh olmaz ki sarhoş"
Türkiye'nin yetiştirdiği en seçkin tarihçilerden, yazar, şair, Türkolog Hüseyin Nihal Atsız'ı saygıyla anıyorum.