i̇
İnsan ve Dram
0 üyeTakip
Benim suçum muydu çocukken büyümek zorunda kalmak?
- Garip bir adam şu karşıdan gelen. Elinde küçük bir yoğurt kutusu, sayıklaya sayıklaya ve söylene söylene geliyor baksana. Hey, o elindeki yaprağı görüyor musun? Ne de çok ilgileniyor onunla.
- Geceleri yapayalnız buralarda böyle dolandığına göre bir derdi olmalı.
- Yapayalnız ve karanlık bir adam.
(...)Bir kahkaha attı delioğlan, odanın içerisinde. Saatlerce dışarıda tek başına yürümüştü ve yurt odasına geldiğinde onu karşılayan yine yalnızlık olmuştu. Ve birden acı bir gülümsemeyle ağzından şu sözler döküldü: Yahu yalnızlık! Ne kadar da çok seviyormuşsun beni.(...)
Çepni Serhat Öztürk
Ey mukaddes, kederli sazım, neden pek az çaldın?
Sen kırılıyorsun, ben sönüyorum, ayrılıyoruz sonunda! 
Abdullah TUKAY
Fakat şunu unutuyorlar: İşlerine gelecek kıvama gelmesi için insanları ne kadar sıkboğaz ederlerse etsinler, yer alacakları hadiselerin önüne ince hesaplarla suni bentler kurup diledikleri yöne doğru akması için ne kadar zorlarsa zorlasınlar bütün kaçışlarına rağmen firavunların koştukları ölümdür. Ve onlar bu ölümü can evlerinde beslerler.
