Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
j
Japon Klasikleri
2 üyeDaima neşeli ve olumlu düşünen biriyim ama bu kitabı okurken öyle bir dünyada buldum ki kendimi hiç görmediğim travmalar, korkular, gizemler etrafıma sardı, karakterin iç dünyası beni çok etkiledi ve şöyle düşünmeye başladım "Acaba etrafımda kaç kişi diğer maskesini giyip ama içten içe bambaşka biri?" Ve bu düşünce ve hissler olaylara daha da farklı bakmama sebep oldu. Karakteri hiçbir konuda suçlamadım veya sinirlenmedim sadece onu anlamaya çalıştım herşeyin kaynağı babası mı? Yoksa doğuştan mı böyle? Çevresi mi etkiledi? Yoksa her şeyin biraz biraz parçası varmıydı? Ama şunu kesinlikle biliyorum bu karaktere kimse gerçek bir sevgi vermedi ailesi bile sadece onun maskesini sevdi ve ona gerçek aile olamadılar
128 syf.
·
Puan vermedi
koşulsuz sevgi,sağlıklı fedakârlık..
Bir gün Japon Klasikleri okuyacaksın deseler hadi be ordan derdim:)) Ben bunların her bir şeyine acayip yabancıyım çünkü tek bildiğim şey Şeker Kız Candy:) amma hayat serüveni işte bi bakarsın sahafçın Osamu Dazai diye birinin 3 kitabını indirimli satar aman alayım hediye ederim dersin,okursun olduğun yerde kalırsın..Kitap bitti ben şok yine "aman kızım bak yine lokmaları küçük yedin lafları büyük ettin :))" dedim..Iyi de okunan kitap yahu bir ben kalmışım gibi hissettim bu inceleme okumayanlara gelsin..Roman,yine çocukluk travmaları ile başlıyor ah ne bu çocukluk ne kıymetli kaç yaşına geldik hala çıkamadık atlatamadık :( Yani her sorun sevgisizlikten,sağlıksız fedakarlıktan,anlayışsızlıktan ne yazık ki..Bizler insanlara ya da çocuklara,çocuklarımıza iyilik yaptığımız zaman acaba bunu onlar için mi yoksa kendimiz için mi yapıyoruz sağlam kafayla kendimize sormalıyız..Sevgi ve fedakârlık adı altında çocukları birer gelecek,yarına güvence olarak görüyor insanlar bu çok üzücü :( bana kalırsa ebeveyn bile olmak bu kadar kolay olmamalı ya neyse burdan girersem zaten çıkamam..Kitabı okudum karakterimiz (karakter kalmamış zavallı da) çok sorunlu bir kişilik amma hep empati ile okudum ne yazik ki bu hayat ve ailemiz bizi insanlığımızdan çıkarabiliyor :( okumayanlara tavsiye edilir şiddetle tabi ki ama çok hüzünlü, hani okuduğunuz dönem böyle çıkmazlarda iseniz sizi feci hallere sokabilir..Kitapla kalın sevgili okurlar..(pek okunacağını sanmıyorum :) yazıyorum belki okumayan birine etki edebilirim diye)
Satırlarıma başlamadan önce belirtmek isterim ki ilk incelememi bu eser üzerine yazıyorum. Yazarın hayatıyla neredeyse paralel bir şekilde ilerleyen bu kitap yazarın edebi intihar mektubunun son bölümü olduğunu söylemek mümkündür. Kitapta umutsuzluk ve güvensizlik duygusu ön plandadır. Sayfaları karıştırırken farkedeceksiniz ki aslında toplumun ruh haliyle bağlantılı olduğu bir gerçektir. Takdir edilme arzusuyla büyüyen bir çocuğun “soytarılığı” ilerideki yaşamına nasıl dahil oluyor? Siz de okudukça bu girdabın içerisinde kendinizi kaybediyor olarak bulabilirsiniz. Toplumdan bir takım hisleri de kapmanız mümkün.
Dışlanmış ve zor şartlarda yaşayan bir çocuk olan Giovanni, bir gece tek arkadaşıyla birlikte Samanyolu Galaksisi’nde bir tren yolculuğuna çıkıyor. İki çocuğun bu yolculuk esnasında karşılaştıkları onları mutluluk, hayatın amacı ve ölüm üzerine düşünmeye itiyor.
Karakterlerden dolayı çocuk edebiyatı olarak sınıflandırılsa da yetişkinler için daha
hiç beğenmedim
Kitap 9 tane kısa hikayeden oluşuyor ve ben bunlardan sadece 2 tanesini beğendim çok sıkıcı bir kitaptı. Arkasına bile bakmadan sadece kapağını güzel bulduğum ve içinde yağmur ve ay geçtiğini düşündüğüm için aldım ama sonu hüsran oldu.
Şeytanın çırağı Shiro Hamao
Yazar, 1896’da Japonya’da doğdu. Savcılığı terk edip, polisiye suç kitapları yazmaya başladı.
Şeytanın Çırağında ise iki farklı öykü, novella var. İkisinde de olayın içinde olmak yerine bir itirafçının ağzından cinayetleri, olanları izliyoruz. Yazarın hukuk eğitimi alması sayesinde kurgusu biraz kopuk olsa da akıcı suç öyküleri okuyoruz.
İlk öykü de olay örgüsü biraz bulanık bitiyor. Ancak ikinci öyküde kurgu film gibiydi.
Kapağına bayıldığım kitabı herkes okusun diyecek kadar harika bulmadım ama çok sevdim, keyifliydi…
