Nantucketlı Arthur Gordon Pym’in Hikayesi - Edgar Allan Poe
''Denize girmek için gün boyunca fırsat kolladık ama boşunaydı; geminin etrafı artık köpekbalıkları tarafından tamamen kuşatılmıştı - hepsi birbirine benzese de, bunların dün akşam zavallı arkadaşımızı yiyen canavarlar olduğu barizdi.''
Sayfa 111 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Bazen bir şeyi anlamak beyinde değil, yürekte oluyor.
Sayfa 333 - Altın KitaplarKitabı okudu
Bu son konuşmamız olmuştu ve ikimiz de bunu bilmiyorduk. Zaten hiç bilemeyiz değil mi? Hiç değilse birbirimizi sevdiğimizi söyleyebildik. En azından bu var. Çok değil ama bir şeydir işte. Başkaları için daha kötüsü olur.
Sayfa 555 - Altın KitaplarKitabı okudu
Bitirdiğin zamanı anlamalısın, o zaman da kalemini veya fırçanı elinden bırak. Geriye sadece hayatın kendisi kalır.
Sayfa 686 - Altın KitaplarKitabı okudu
Gülümsedi, öyle yumuşak, pürüzsüz, şeytani bir gülümsemeydi ki, arkasında bir hile olduğunu anladım.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Hiçbir iyilik cezasız kalmaz.
Sayfa 231 - Altın KitaplarKitabı okudu
Konuş benimle hatıra, ki ne güllerin tadını ne de rüzgardaki küllerin sesini unutabileyim, ki bir daha denizin yeşil kupasını tadabileyim.
Sayfa 445 - Altın KitaplarKitabı okudu
Bir hata, insanlara özgü yanılma payı olarak mazur görülebilir. İki hata bu sefer insani zaaf diye mazur görülebilir. Bundan sonrasıysa…
Sayfa 473 - Altın KitaplarKitabı okudu
Cehennemlik Yürek - Clive Barker
''Yarık'ın bu tarafında merhamet yoktu; ağlamak ve gülmek vardı yalnızca. Frank'in sevinç gözyaşları döktüğü oluyordu (dehşet hissi yaşamadan bir saat, hatta bir nefes süresi kadar zaman geçirdiğinde bile), Mühendis'in ona ıstırap çektirmek için tasarladığı yeni korkunçluklar karşısında da bir o kadar paradoksal bir şekilde gülüyordu.''
Sayfa 56 - İthaki Korku KlasikleriKitabı okudu
Nasılsın? İletişim dünyasının en boş kelimesi. Bu soruyu soran hiç kimse cevabı bilmek istemezdi. Cevap veren hiç kimse de doğruyu söylemezdi.
Sayfa 28
Kitapsız bir hayat susuzluk içinde bir hayattır, şiir olmayan bir hayatsa resim olmayan bir hayat gibidir.
Sayfa 173 - Altın KitaplarKitabı okudu
Hepimiz hayallerimizdeki çeşitli sesleri bir dereceye kadar tanırız… eğer deli değilsek.
Ve tabii, anılarımızdaki sesleri. Anılarımızın da sesleri vardır. Bunlar çoğu zaman karanlıkta havaya kalkan kolların feryadı gibi üzgün seslerdir.
Sayfa 672 - Altın KitaplarKitabı okudu
Üzülmek istemiyorsan anahtar deliğinden bakmayacaksın.
Sayfa 137 - Altın KitaplarKitabı okudu
Tanrı hep bizi hayal edemediğimiz şeyler için cezalandırır.
Sayfa 64 - Altın KitaplarKitabı okudu
Dışarıdan gelen etkiler neredeyse tamamen yok olmuştu; böyle olduğu zamanlarda insan kendisini çok net bir şekilde duyabiliyor. İnsanın benlikleri arasında… yüzeydeki benliği ile derinindeki benliği demek istiyorum… çok net haberleşme olması, kendinden kuşkulanmanın en büyük düşmanıdır. Akıl karışıklığı bir anda bitiverir.
Sayfa 125 - Altın KitaplarKitabı okudu