Bugün anneme gittim. Kendisinden, hakikat gibi, bucak bucak kaçtığım anneme. Öyle mânâlı, mahzûn, ümitsiz ve öyle tevvekküllü baktı ki, yüzüme, anlatamam!
- Sana acıdığımı sanma, dedi; kendisine bbu kadar acımayana acımak alçaklıktır!
- Kendi kendini aldatıyorsun dedim, dedim; bana o kadar acıyorsun ki, bu yüzden nefsini alçak görmeye kadar gidiyorsun! Sen alçak değil, ancak ulvîsin! Alçak benim!..
Sayfa 169 - 170 Hasta Kumarbazın Not Defterinden, 2 Ağustos 1967, Büyük Doğu Yayınları