Biraz elimde süründü. Bunun ilk sebebi maalesef geçtiğimiz haftalarda yoğunluk sebebiyle okumaya az vakit ayırmam oldu. Diğer sebepse uğraştırıcı bir kitap olmasından kaynaklanıyor. Fakat okuduğum için kesinlikle hiçbir pişmanlığım yok. Her anlamda dolu dolu, düşündüren bir romandı kesinlikle. Márquez'den daha önce seneler (ama gerçekten baya bir sene) önce Kırmızı Pazartesi ve Benim Hüzünlü Orospularım isimli kitapları okumuştum. İkisinde yine aşırı derecede beğendiğimi hatırlıyorum. Fakat benim gibi yazar da acemiyseniz bu kitapla başlamanızı önermem. Çünkü aşırı durağan bir kitap. Yoğunlaşmak ve olay beklentisinde olmamak gerekiyor bence. Ayrıca kitap çoğunlukla monolog şeklindeki düşüncelerden ve durum tahlillerinden oluşuyor. Aşk üçgenleri ya da aşk ilişkileri üzerine yazılan bir kitap beklentiniz varsa başka bir kitaba yönelmenizi öneririm. Bu kitapta karakterlerin bakış açısıyla aşkın tahlilleri yapılıyor aslında. Gençlikten yaşlılığa uzanan, sağduyu ve delilik arasında gidip gelen, yabanıl veya evcil rollere bürünen aşk anlayışını yazmış Márquez. Şu sıralar ciddi, dolu, düşündüren, sorgulatan bir roman okuyayım diyorsanız buyrunuz işte... 
Gabriel Garcia Marquez 
Kolera Günlerinde Aşk
