İnsanın en büyük erdemi, sır saklamasını bilmektir
Sayfa 177Kitabı okudu
Albay kırk yıldır paylaşılan yaşamın, paylaşılan açlığın ve acının karısını tanımasına yetmemiş olduğunu düşündü. Sevgilerinde de bir şeylerin eskidiğini hissetti.
Sayfa 51 - Can YayınlarıKitabı okudu
Çünkü bu sömürü düzeni o derece aşırıydı ki, onların bedenlerinden önce ruhlarını yok ediyordu. Kurbanları oldukları o şiddet hareketi, yerlilerin direnme iradesini ve hayatta kalma içgüdüsünü yok ederek, onları şaşkınlık ve dehşet içinde felce uğramış birer robota dönüştürüyordu. Pek çokları başlarına geleni, elle tutulur, kim oldukları belli bazı insanların kötülüklerinin sonucu olarak değil, kaçışı olmayan mitsel bir afet, tanrıların bir laneti, ilahi bir ceza olarak görüyorlardı.
Sayfa 254 - Can YayınlarıKitabı okudu
Mavi Köpeğin Gözleri İncelemesi
Açlık zekâyı keskinleştirir ve hayatta kalmayı sağlar.
Kötülük bizim ruhumuzda, dostum. Ondan bu kadar kolay kurtulamayız. Avrupa ülkelerinde ve benim ülkemde pek belli olmaz, ancak bir savaş, bir ihtilal ya da bir isyan olduğunda gün ışığına çıkar. Gözler önüne serilmesi ve topluca yapılması için bahanelere ihtiyaç vardır.
Sayfa 341 - Can YayınlarıKitabı okudu
En eski zamanlardan bu yana, ülkemizin tarihinde birkaç nesne ve birkaç imgeyle özetlenebilen bir temel öge var: Şiddet. Şiddetin her türlüsü: Ahlaksız, fiziksel, dinsel, ideolojik, uzlaşmasız, soysuzlaşmış, aptalca bir şiddet. İktidarla el ele yürümüş hep. Şiddetin başka çeşitleri de -kirli, küçük, aşağılık, kinci, bencil ya da hak edilmiş şiddet- bu birincilerinden kaynaklanıp besleniyor.
Sayfa 116 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanın imanı ne kadar sağlam olursa olsun, öyle bir an geliyor ki artık yetti diyorsunuz. Sonsuza kadar cenette yaşamak umudu bunca haksızlığı, bunca kötülüğü unutturmaya, dertlere derman olmaya yetmiyor.
Can YayınlarıKitabı okudu
Dehşet ve cesaret; birbiriyle çelişen bu iki duygu yan yana durabilir miydi?
Gecenin yedi evresi: Yedi yıldız?, yedi çift? Gece denilen şey doğanın bilinçsiz bir parçasıdır aslında, dedi Ressam Birader kendi kendine, evrelere bölünmesi yalnızca bir gelenek, kişilerin adları da öyledir; kişi ad ya da isimdir, eylem ise yüklemdir, gelenekler; gecenin kendisi tutup da kendini “gece” olarak sınıflandıramaz, hatta gün batışında başlayıp şafakla bittiğini hiç bilemez; yıldızlar sonsuzdur, onların arasından bazıları seçmek de bir gelenektir, bu kez yapılan seçim yalnızca şansa dayanır: Fomax Chemica, Lupus, Corvus, Taurus Poniatowski, Lepus, Crater, Ho-rologium; Birader Julian'ın gecesi için Birader Taribio’nun seçtiği yedi takımyıldızdan hiçbiri kendi isimlerini bilmezler; iş yedi çifti adlandırmaya gelince... Bu sarayda var mıydı o yedi çifti oluşturacak kadar erkek ve kadın? Bu dünyada var mıydı? İki insanın karşı karşıya gelişiyle ilgili meselelerde, ihtirasın iradesi ya da iradenin ihtirası yanında kaderin ve geleneklerin rolleri pek bir şey ifade etmez ne de olsa. Bu yüzden de, akıl yoluyla elde edilmiş kusursuz simetriler asla hayal gücünün ideallerine baskın çıkmaz, aksine tehlikeli akılsızlığın hızla genişleyen istilasına teslim olurlar; insanın mükemmelliğe ulaşması için iki kişi olması gerekir ama çok geçmeden rastlantısal bir üçüncü çıkar, ikili dengede yer edinmek ister ki tek amacı o dengeyi yok etmektir.Fakat kusursuz düzen kusursuz dehşetin belirtisidir; doğa bu düzeni reddeder, özgürlük güvencesinin çoklu düzensizliğiyle yürümeyi tercih eder.