''Yüreğim kadar zayıf bir umut bu. Biliyorum. Ama yine de bekleyeceğim.''
Deftere kendi adımı, yanına da senin ismini çağrıştıran harfler yazdım; çünkü o sırada manevi yakınlığının somut bir kanıtına ihtiyacım sonsuzdu. O deftere senden bir şeyler katmak benim için ruhuma yüklediğin saplantılı ağırlıktan bir ölçüde kurtulmak anlamına geliyordu. Ayrıca günün birinde seni oraya götürüp o satırı okutmayı bütün kalbimle umuyordum; sonra benimle birlikte daha da yükseğe çıkıp bunca kederin acısını çıkaracaktın. Benim bir şey söylememe gerek kalmadan her şeyi anlayacak, daha doğrusu hatırlayacaktın; yukarıya tırmanırken kendini bırakacak, ağırlığını biraz bana yaslayıp bu kez gerçekten yanımda olduğunu iyice hissettirecektin bana; ve ben Doğu sigaralarının kokusunu hafiften koruyan dudaklarının arasında unutuşu bulacaktım. Sırf hiç kimsenin bizi işitemeyeceğini bilerek bağırabilmenin hazzı uğruna, bağıra çağıra saçma sapan laflar söyleyecektik; kısacık otlar yükseklerin esintisinde tek başlarına titreşecekti. Tırmanış senin yürüyüşünü yavaşlatacaktı, biraz nefes nefese kalacaktın ve ben senin nefesini hissedebilmek için yüzümü yüzüne yaklaştıracaktım; delirecektik...
Sayfa 233 - Marcel ProustKitabı okudu
Herkes mücevherlerimi konuşacak
“— Milyoner bir Türk’le evleneceğim, müteaddit haremleri var ama ben başkadın olacağım.”
Bir hayali vardı.
Tıpkı bir çocuğun, kağıttan yaptığı bir geminin, dünyayı dolaşacağına inandığı gibi. Masumca olan bir hayal.
Benim hayalimdeki hayatı yaşayana selam olsun :)
Herkesin hayalindeki hayatı bir başkası yaşar. Ve o hayalindeki hayata ilk kavuşan kişi hayat yolunda kendini gerçekleştirmiş demektir.. 💖
Ne mutlu onu başarabilenlere. 🌼