v
Vedalar
Hoşçakal
Bazı gidişleri vaktinde kabul etmek gerekir.Gitti ve bitti.Gözünde büyüttüğün aslında hiç varolmadı ki.. öyle gördün istedin.Ve seni uyandıran da o oldu.Hiç varolmayan..sorguladığın her anın kalbinde düğümler oluşmasına sebep oluyor.Engel tanımayan bu his seni ele geçiriyor.Kurtulmak nedir bilemiyorsun,aklına dahi gelmiyor.Kapılmış olduğun girdap nereye derse tamam diyorsun.Ve yine mutsuz kalıyorsun.Yanlış kişi doğru zamanını alırken farkına varamıyorsun.Bu kadar kolay olmamalı diyor tekrar tekrar anlayamıyorsun.Beklemek neyi beklediğini bilmeden..çınlanıyor zihninde.Susmuyorlar susmuyor susmuyorsun..konuşmanın anlamını bilmeden eyleme koyulduğun anlara gidiyorsun ve yine düğümler seninle.İstemek ne istediğini bilmeden..özlemek vakit yokken..düşünmek gittiğinde..unutmayı unutmak hissettiğinde.Yeterince sevmedi,istemedi.Hayatında mutluluklar dilerim.Hoşçakal.
B.K
Vedalar yarım bırakır insanı, bir parça alır kalandan.
" Umutsuzluğun ve cesaretin birleştiği noktadayım şu an. Umut bitti. Zaten fiilen bitmiş bir şeyi resmiyete döküyorum sadece. Belki de içsel bir cinayettir bu, bilemiyorum. Belki bir öz kıyım.
Her şeye rağmen..."
Sayfa 155 - Kitapyurdu Doğrudan Yayıncılık - 1. BaskıKitabı okudu
Her şeyi içine atarsın da kendini atacak yer bulamazsın elveda diyesim var dünyaya…
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Gelmen iyi oldu... Gitmen ikimiz için de iyi olacak...
Sayfa 255 - Karmaşık duygularKitabı okudu
Özlem& hasret
Dünyayla vedalaşma duygusunu yüreğinin derinliğinde hissetti. Birden göğsünde bir sıkışma ve yanmayla sarsıldı. Nefes alamadı. Dayanılmaz bir ağrı ve sol kolundan parmaklarına doğru hızla indi. Kalp krizi geçirdiğini biliyordu. Alnında soğuk terler birikti. Komodinin üzerindeki el ziline uzanmak istedi ama gücü yetmedi. Aslında buna isteği de yoktu. Gözleri tekrar dışarı kaydı. Güneşe doğru uçan Leylekleri görür gibi oldu. Kedisinin üzerindeki eli aniden yere düştü.
Ateş dansçısı kıza gülümserken sıkıca sarıldı,kalbi ağrıyordu. "Tabii ki,"dedi. "Ayrıca endişelenme.Yalnızca en güçlü ruhlar, duygularını gösterebilecek kadar cesurdur."
Kintra homurdandı."Kaptan böyle söylediğini duymasın."
Sayfa 535 - Martı yayınKitabı okudu
