O üzerindekini pişirme derdinde, bende içimdekini...O yok olma derdinde, ben ise var olma...
Yanarken içimde bir parça buldum onda sonrasında ise karar verdim evet o benim için bir çıkış yolu idi; tek tek sevgimi, verdiğim değeri, güvenimi, benden geçip sen olduklarımı, çıkarı uğruna yanımda olanları, yalan dünyasında ben varmışım gibi davrananları.. kısacası tüm enerjimi sömürülenleri koydum. Öyle güzel yanmaya başladılar ki sanki yanarak bitip tükenen odunlar değildi de, onlar yakdıkça yeniden var olan "BEN" vardım ... Daha güçlü, daha inisiyatifli, daha vurdum-duymaz, daha umursamaz ederi kadar eder veren ben....
Lâkin ben böyle olmak istemiyordum!