Thomas Mann, seninle olan dostluğumuz Farklı boyutlara ulaştı. İlk başta birbirimizi anlayamadık. Anlamaya başlayınca da birbirimizden kopamadık. Tabi bu süreç zorlu geçti. Bu dostluğu sağlamlaştırmak hiç kolay olmadı. Tabi biz de zor işlerin insanıyız öyle değil mi Thomas?
Sen Büyülü Dağ adlı eserinde aslında çoğunlukla senin başından geçen
Gölgen çırılçıplak akıyordu yakamozlarınla
Tarih kokuyordu ilk öpüşümle dudakların
Kadıncaydın bal köpüğüna çalan ilk gecemizde...
Kopamadık;söz vererek uzak durduk sevişmelere...
Sadece başkalarını düşünmemiz qerektiğini empoze edile qele büyüttüler bizii..
kendimizden çok başkasına bakıp,esas benliğimizden kopamadık, buda sürekli insanları tenkit etmeye qötürür oldu. Bizleri!!!
Selam arkadaşlar umarım iyisinizdir,
Yaklaşık on gün süren bir okuma oldu. Ara ara kitaptan koptum, başka bir kaç kitaba daldım. Çevirideki sıkıntıdan mıdır (dolabı karıştırırken buldum, çok eskiden alınmış.), odaklanma sorunum olduğu bir döneme denk geldiğinden mi, çok farklı tarzları okuduktan sonra buna geçmenin vermiş olduğu şoktan mı, yoksa
Biz aciziz sen Kadir’sin,
Affet bizi yüce Rahman!
Biz mücrimiz sen Gaffar’sın,
Affet bizi yüce Rahman!
Dünya döner duymuyoruz.
Gelen gider görmüyoruz,
Sıra kimde bilmiyoruz.
Bana Seni Yazdıran Yarım Kalmışlığındır..
Bu gece yokluğunun dökümünü yapıyorum. Aylar önce sensizliğe yazdığım şiiri okudum, bir de dün gece yazdığımı... Hiç fark yok... Neden azalmıyorsun bende? Neden gidişin dün gibi? Neden sana yazdığım her yazı, hep aynı yerde tıkanıyor? Ben bugüne kadar kimseyi yokluğunda bu kadar önemsemedim... Kimseyi
Gözlerim seni ilk gördüğüm günden beri
O yerde istedim bak hep seni görmeyi
Arkamı döndüğümde farkettim ya seni
Kitlendim gözlerine alamadım ben kendimi
İstedim benim ol be yalvardım Allah'a
Gözlerin geldi gece yatmadan aklıma
Düşündüm sever miyim diye kara kara
Aradım araştırdım buldum seni sora sora
Önce bir mesaj ve ardından da