*Kör Baykuş, yansıtma ödevim için yazdığım inceleme.
Ne diyor Sadık Hidayet? Al bu benim çocukluğum, ergenliğim, gençliğim. Al bu benim yalnızlığım, hayallerim, düşlerim, melankolim. Al bu benim sevgim, aşkım, cinselliğim. Al bu benim bedenim, ruhum bu benim başladığım yere döndüğüm çemberim.
Çocukluğum bitmiş İstanbul'a doğru koşuyor muyum?
Birkaç gün önce bana bir dua kitabı getirdi, üzeri bir karış tozla kaplı. Ama ne bu kitap, ne de o aşağılık adamların elinden kafasından çıkmış başka kitaplar, yazılar, düşünceler giderdi derdimi. Onların o yalanlarına, o saçmalıklarına ne ihtiyacım vardı? Ben kendim geçmiş nesillerin bir toplamı değil miydim, onların tecrübeleri bana miras kalmamış mıydı? Geçmiş, bende benimle yaşamıyor mu? Ama hiçbir vakit ne mescit, ne ezan, ne abdest, ne ağız
çalkalamalar, ne de kendisiyle Arapça konuşmamız gerekli tek kudretli, yüce ve mutlak varlık karşısında dürüst ya da hilekâr olmak beni etkilemedi.
Sayfa 58Kitabı okudu
"Sanki çok derin bir uykuya gömülmüştüm ve böyle bir rüya görebilmek için de gerçekten derin bir uykuya dalmış olmak gerekirdi. O uykunun o sessizliği benim için ebedi bir hayatın işareti gibiydi. Çünkü ezelde ve ebedde konuşma yoktur."