Her şey birbirine giriyor, Kördüğüm oluyordu. Çözemiyordum. Istesem ve bunun için çabalasan bile hayatımın iplerini elime alamıyordum.
anası babası yollarını ayırmış olan çocukların ortak kaderidir bu, kimin yanında kaldılarsa diğerine yabancı büyürler.
kimseye ama kimseye inanmıyorum, güvenmiyorum çünkü maskelerin ardında saklıyız her birimiz.
Dertleri neydi, neden buradaydılar, beni ilgilendirmiyordu. Kalabalığın içinde yalnızlık, tam da böyle bir şeydi demek ki!
Sayfa 66 - Everest Yayınları Midi Boy
“Ya her şeyim, ya hiçim,
Sorma dünyam ne biçim,
Bir kördüğüm ki içim
Çözdükçe dolaşıyor…”
Kader,örmüş ağlarını. Dolanarak sana gelmişim. Bu bir örgü değil, kördüğüm.
Sayfa 354Kitabı okuyor
